دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامی
نام | دانشگاه ادیان و مذاهب اسلامی |
---|---|
ریاست دانشگاه | سید ابوالحسن نواب |
نوع فعالیت | آموزشی ـ پژوهشی - بین المللی |
تاریخ تأسیس | 1373شمسی |
نشانی | قم، شهرک پردیسان، مقابل مسجد امام صادق (ع) |
سایت | www.religious.ir |
دانشگاه بینالمللی ادیان و مذاهب (University of Religions and Denominations) مرکزی آموزشی، پژوهشی و بینالمللی است که در زمینهٔ ادیان و مذاهب در داخل و خارج از ایران فعالیت میکند. این دانشگاه غیرانتفاعی و غیرتجاری است.
تاریخچه
ارتباطات بینالمللی جمعی از فضلای حوزه به انگیزه گفت وگو و تعامل دینی و مذهبی و معرفی اسلام راستین و تشیع ناب، سبب شد که در سال ۱۳۷۳ شمسی جمعی از دانشوران حوزه علمیه قم گرد هم آمدند تا در سه رشته ادیان ابراهیمی (مسیحیت و یهودیت)، ادیان شرق (بودیسم، هندوئیسم، خاور دور و ایران باستان) و مذاهب اسلامی (مذاهب کلامی) تخصص یابند. این گروه در دورهای چهار ساله افزون بر مطالعه در این سه رشته، با زبانهای انگلیسی، عربی معاصر، سنسکریت و عبری نیز آشنا شدند.
مطالعات ادیان و مذاهب تا سال ۱۳۸۳ شمسی ادامه داشت. به دنبال تلاشها و پیگیریها برای تربیت نیرو در حوزه ادیان و مذاهب، سرفصلهای سه رشته تدوین شد و به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری پیشنهاد شد. شورای عالی گسترش وزارت علوم، سرفصلها را تصویب کرد و آنگاه در سال ۱۳۸۴ شمسی با عنوان «مرکز آموزش عالی مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب»، در مقطع تحصیلات تکمیلی نخستین گروه دانشجویی مشغول به تحصیل شدند.
از آنجا که برخی رشتهها نخستین بار در کشور تدریس میشد، اعضای هیئت علمی، سرفصل شش رشته را تهیه و تدوین کردند و پس از تصویب این سرفصلها در وزارت علوم، خود برای تدریس آن سرفصلها پای پیش نهادند.
وزیر علوم تحقیقات و فناوری در سال ۱۳۸۷ شمسی ارتقای مرکز آموزش عالی مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب را به «دانشگاه ادیان و مذاهب» پذیرفت.
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با این ارتقای رتبه به دلیل مطابقت کیفیت آموزشی دانشگاه با موازین قانونی، موافقت قطعی کرد و نیازی به گذراندن مرحله «موافقت اصولی» ندید. در اینباره وزیر وقت علوم، تحقیقات و فناوری، در نامهای به حجتالاسلام والمسلمین سید ابوالحسن نواب، مؤسس و رئیس دانشگاه ادیان و مذاهب نوشت:
«شورای گسترش آموزش عالی در جلسه مورخ ۳۱ فروردین ۱۳۸۷ خود با ارتقای مؤسسه آموزش عالی غیردولتی ـ غیرانتفاعی ادیان و مذاهب به «دانشگاه غیردولتی ـ غیرانتفاعی ادیان و مذاهب» موافقت قطعی به عمل آورد.» از سال ارتقای مؤسسه آموزش عالی ادیان و مذاهب به دانشگاه ادیان و مذاهب تا سال ۱۳۹۵شمسی پنج دانشکده “ادیان”، “مذاهب اسلامی”، “شیعهشناسی”، “فلسفه” و “زن و خانواده” هر کدام در سه رشته فعالیت داشتهاند و این در حالی است که پس از آن چند دانشکده دیگر مانند دانشکده “عرفان” و “زبان و فرهنگ ملل” مجوز تأسیس و راهاندازی را دریافت کردند.
رشته های مقطع کارشناسی ارشد
حضوری: شیعهشناسی؛ تاریخ تشیع؛ فرق تشیع؛ ادیان ابراهیمی؛ ادیان غیرابراهیمی؛ دینشناسی؛ مذاهب اسلامی؛ مذاهب فقهی؛ فقه مقارن و حقوق عمومی اسلامی؛ تصوف و عرفان اسلامی؛ ادیان و عرفان؛ مطالعات زنان گرایش حقوق زن در اسلام؛ مطالعات زنان گرایش زن و خانواده ؛ فلسفه دین؛ فلسفه و کلام اسلامی گرایش فلسفه اسلامی؛ اخلاق گرایش فلسفه اخلاق؛ فلسفه هنر؛ حکمت هنر اسلامی، مدیریت رسانه
غیرحضوری: شیعهشناسی؛ تاریخ تشیع؛ فرق تشیع؛ مذاهب اسلامی؛ مذاهب فقهی؛ تصوف و عرفان اسلامی، مطالعات زنان گرایش حقوق زن در اسلام؛ مطالعات زنان گرایش زن و خانواده ؛ فلسفه و کلام اسلامی گرایش فلسفه اسلامی، حکمت هنر اسلامی.[۱]
رشته های مقطع دکتری
شیعه شناسی، تاریخ تشیع اثنی عشری؛ فرقه های تشیع؛ مذاهب کلامی؛ مذاهب فقهی؛ وهابیت شناسی، مذاهب اسلامی گرایش تقریب، عرفان اسلامی و اندیشه امام خمینی؛ تصوف و عرفان اسلامی؛ مطالعات تطبیقی ادیان گرایش الهیات مسیحی، دین پژوهی، مطالعات زنان گرایش حقوق زن در اسلام؛ ادیان غیرابراهیمی گرایش ادیان ایرانی، فلسفه و کلام اسلامی، حکمت هنرهای دینی.[۲]