سعود شریم
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۴:۲۸، ۲۲ مه ۲۰۲۲؛
سعود شریم یا سعود بن ابراهیم بن محمد بن ابراهیم آل شریم از نسل الحراقیص از بنی زید معروف به نجد، متولد ریاض در سال ۱۳۸۶ ه.ق) امام مسجدالحرام مکه از سال ۱۴۱۲ ه.ق تا کنون و رئیس سابق دانشکده مطالعات و سیستم‌های قضایی دانشگاه ام القرا، قاضی سابق دادگاه مرکزی مکه است. در سال ۱۴۱۳ قمری به عنوان قاضی دادگاه بزرگ شریعت در مکه منصوب شد و در سال ۱۴۱۴ه.ق برای تدریس در مسجدالحرام مأمور شد.
تولد خانواده
او متولد ریاض در سال ۱۳۸۶ ه.ق است. پدربزرگ او محمد بن ابراهیم الشریم پس از مرگ حجرف البواردی در سال ۱۳۲۲ امیر شقرا شد و تا سال ۱۳۲۵ ادامه داشت و سپس درخواست معافیت از امیر بودن کرد و پس از او محمد بن سعود العیسی تا زمان مرگش در سال 1340 امیر شقرا بود. او از خانواده الشریم از مردم شقرا و السر است. شاعر معروف سلیم بن شریم، که در سال 1363 ه.ق درگذشت، از خانواده او بوده است.
تحصیلات
او تحصیلات ابتدایی را در مدرسه آرین، سپس دوره راهنمایی را در مدرسه مدل و سپس دبیرستان را در دبیرستان جامع یرموک آموخت که در سال ۱۴۰۴ ه.ق از آن فارغ التحصیل شد، سپس در دانشکده خاستگاه های مذهبی در دانشگاه محمد بن سعود ریاض شرکت کرد، بخش دکترین و دکترین معاصر، که از آن در سال 140 9هجری فارغ التحصیل شد و سپس در سال 1410 به موسسه عالی دادگستری پیوست و مدرک کارشناسی ارشد خود را در سال 1413 دریافت کردجریه دانش در مورد تعدادی از شیخ ها از جمله شیخ ابن باز، شیخ ابن جابرین و شیخ عبدالله بن عبدالعزیز بن آقایل دریافت کرد شیخ عبدالله بن عبدالرحمن غدیان، شیخ صالح الفوزان و شیخ فهد الحسن.
در سال ۱۴۱۰، او به عنوان قاضی دادگاه بزرگ مکه منصوب شد، در سال ۱۴۱۴ به عنوان امام و واعظ مسجد بزرگ منصوب شد، در سال ۱۴۱۳ به عنوان قاضی دادگاه بزرگ مکه منصوب شد، در سال ۱۴۱۴هجری، برای تدریس در مسجد بزرگ مأمور شد و در سال ۱۴۱۶ دکترا تمام وقت در دانشگاه ام قرآن مکه بود.
مطالعه او با حضور در درس هایشان بین شیخ نشینان، از تعدادی شیخ آگاهی دریافت کرد، شیخ عبدالعزیز بن عبدالله بن باز، در چند ماه در جریان کلاس های سپیده دم در مسجد بزرگ ریاض و همچنین شیخ عبدالله بن عبدالرحمن بن جابرین در منار السبیل در فقه و همچنین تحصن الشبابی و درخشش باور برای ابن امامه و کتاب توحید شیخ محمد بن عبدالحمید. با توجه به وضعیت شخصی موسسه عالی دادگستری در طول مطالعات خود.
دانشگاه
شیخ در دانشکده خاستگاه های مذهبی دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود در ریاض در دپارتمان دکترین و دکترین معاصر حضور یافت و در سال ۱۴۰۹ از آن فارغ التحصیل شد، سپس در سال ۱۴۱۳ ه .خ به مؤسسه عالی دادگستری پیوست.
در سال ۱۴۱۶ دکترای خود را در دانشگاه ام ال قراء به پایان رساند. او این گواهی نامه را با تشخیص (امتیاز) با عنوان «راه ها در آیین ها» توسط امام ابی منصور محمد بن مکرام بن شبان الکرمانی، نسخه خطی در فقه تطبیقی ترکمن ها دریافت کرد. شیخ عبدالعزیز الشیخ، فتحی اعظم عربستان سعودی و رئیس کمیته علمای ارشد، بحث خارجی این نامه بود، شیخ دکتر حسین بن خلف الجبوری (ملیت عراقی) مناظره کننده داخلی بود و شیخ دکتر علی بن عباس الحکامی عضو سابق شورای شورا و عضو شورای عالی قوه قضائیه و عضو هیئت علمای ارشد در حال حاضر بر این نامه و پژوهشگر نظارت می کند. در سال ۱۴۳۰ در فقه تطبیقی به استادی رسید.
استادها
او با حضور در درس های خود بین او و بسیاری از آن ها از تعدادی شیخ آگاهی دریافت کرد:
شیخ عبدالعزیز بن باز در چند کشته در طول کلاس های سپیده دم در مسجد بزرگ ریاض. شیخ عبدالله بن الجبرین در منار السبیل در فقه و همچنین تحصن الشاطبی و درخشش اعتقاد برای ابن امامه و کتاب توحید اثر شیخ محمد بن عبدالحمید، و شرایط مؤسسه جهانی دادگستری در طول مطالعه. شیخ عبدالله بن عبدالعزیز بن عقیل آن را در پاورقی رواق میدان در فقه حنبالی و همچنین تفسیر ابن کبیر خوانده است. شیخ عبدالرحمن البرک در تاهاویا و پالمیرا. شیخ عبدالعزیز ال رجحی در توضیح اتحوا شیخ فهد الحمین در توضیح توحید. شیخ عبدالله القصییان در فقه و کتاب تفاوت ها برای قرآنی در حین تحصیل در مؤسسه عالی دادگستری. شیخ صالح بن فوازان الفوزان در فقه البایوا طی تحصیل در مؤسسه عالی دادگستری در سال ۱۴۱۰ ه.
مسئولیت‌ها
در سال ۱۴۱۰ به عنوان مطالعه در مؤسسه عالی دادگستری منصوب شد در سال ۱۴۱۲ به متولی دو مسجد مقدس دستور داده شد که او را به عنوان امام و واعظ مسجد بزرگ منصوب کند. او پیش از آن امامی سرشناس در ریاض پایتخت عربستان سعودی بود. در سال ۱۴۱۳ به دستور سلطنتی به عنوان قاضی دادگاه بزرگ مکه منصوب شد و اندکی پس از انتصاب از درخواست های مکرر خود آسوده شد. در سال ۱۴۱۴ ه .خ مصوبه عالی با قیمومیت تدریس در مسجد جامع صادر شد. وی در ادامه به عنوان استاد در گروه دادگستری دانشکده شریعت دانشگاه ام قرآن به کار خود ادامه داد.
او در فقه و خاستگاه آن استادی دریافت کرد و قبلاً رئیس دانشکده شریعت و مطالعات اسلامی بود. در سال ۱۴۳۲ به عنوان رئیس دانشکده مطالعات و مقررات قضایی (توسعه یافته در دانشگاه ام قرآن) علاوه بر کارش به عنوان رئیس دانشکده شریعت منصوب شد تا اینکه رئیسی منصوب شد. او هم اکنون رئیس دانشکده مطالعات قضایی دانشگاه ام قرآن است. او بنیان گذار دو دانشکده منحصر به فرد در این دانشگاه یکی دانشکده مطالعات و سیستم های قضایی و دیگری دانشکده اقتصاد و دارایی اسلامی است.
تالیفات
چگونگی اثبات نسب(چاپ نشده)؛ کرامت‌های پیامبران(چاپ نشده)؛ مهدی منتظر از دیدگاه اهل سنت و جماعت(چاپ نشده)؛ راهنمای زائران حج و عمره؛ وميض من الحرم، «مجموعه سخنرانی» 5 جلد؛ خالص الجمان تهذيب مناسك الحج من أضواء البيان؛ اصول فقه، پرسش و پاسخ(چاپ نشده)؛ التحفة المكية، شرح حائية ابن أبي داود العقدية(چاپ نشده)؛ حاشية على لامية ابن القيم(چاپ نشده)؛ فقه الخطيب والخطبة ؛ وبل السحابة على نظم الصبابة في مدح المدينة طابه؛ بررسی ادله مصطفی محمود در رد احادیث شفاعت؛ إسراج الخيول بنظم المسائل الأربع وثلاثة الأصول؛ نظم الصبابة في مدح المدينة طابة؛ النظم الحبير في علوم القرآن وأصول التفسير.
تدریس در حرم
سلسلة شرح كتاب كشف الشبهات في (العقيدة). شرح نظم اسراج الخيول في نظم القواعد الاربع والثلاثة الاصول (عقيدة). شرح النظم الحبير في علوم القرآن وأصول التفسير. سلسلة شرح قصيدة حائية ابن أبي داود (عقيدة). شرح كتاب القواعد المثلى (عقيدة) شرح كتاب أخصر المختصرات (فقه) شرح كتاب بلوغ المرام (حديث) شرح كتاب الورقات (أصول فقه)
منبرهای مقدس درس‌ها و سخنرانی‌ها - وب سایت طریق الاسلام