ملا احمد نراقی
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۳:۴۰، ۲۹ اوت ۲۰۲۲؛
نام | احمد بن محمد مهدی بن ابی ذر نراقی |
---|---|
القاب و سایر نامها | فاضل نراقی • ملا احمد |
زاده | ۱۱۸۵ ق • نراق • کاشان |
درگذشت | ۲۳ ربیعالثانی سال ۱۲۴۵ق • نراق • کاشان |
استادان | ملاّ مهدی نراقی • سید مهدی بحر العلوم • شیخ جعفر کاشف الغطا • وحید بهبهانی • ملا محمدمهدی نراقی، ... |
شاگردان | شیخ مرتضی انصاری • محمدباقر هزارجریبی • حاج میرزا ابوالقاسم کاشانی سید محمدشفیع جاپلقی،... |
آثار | عوائد الأیام • مستند الشیعة • معراج السعادة • عین الأصول • سیف الامة و برهان الملة • دیوان طاقدیس،... |
دین و مذهب | اسلام • تشیع |
فعالیتها | مرجعیت • رهبری مردم علیه قوای روس • مبارزه با انحرافات • نویسنده، شاعر • ماهر در ریاضی • نجوم • هندسه • فلسفه • و بسیاری علوم اسلامی |
ملا احمد نراقی، فرزند ملا محمدمهدی نراقی، از مجتهدان و دانشمندان بزرگ شیعه در قرن سیزدهم هجری است. خاتم الفقهاء شیخ مرتضی انصاری از شاگردان نامدار اوست. علامه نراقی، فردی زاهد، متقی، و در اوصاف حمیده و اخلاق فاضله زبانزد بود و کتاب اخلاقی معراج السعاده او معروف است.
تولد و تحصیلات=
این فقیه بزرگ سال (1185 هـ . ق) در شهر نراق از توابع شهرستان کاشان دیده به جهان گشود. وی مقدمات و بیشتر دروس متوسط و عالی را در محضر پدر دانشمندش مرحوم ملا محمد مهدی نراقی تحصیل نمود. سال (1205 هـ . ق) که بیست بهار از عمرش می گذشت همراه پدرش به شهر علم و حکمت نجف اشرف هجرت کرد و در آن جا مدتی از حوزه درسی عالم بزرگوار وحید بهبهانی بهره برد؛ اما پس از اندکی در همین سال استاد کل وحید بهبهانی به رحمت ایزدی پیوست و او همراه پدر خود به زادگاهش نراق بازگشت. تنها چهار سال از رحلت استادش گذشته بود که ملا احمد در سال (1209 هـ . ق) پدرش ملا مهدی را هم از دست داد؛ پدر اندیشمندی که وی بیشتر اندوخته های علمی خود را از او به ارث برده بود[۱].
ملا احمد نراقی سه سال پس از رحلت پدر در تاریخ (1212 هـ . ق) به قصد زیارت عتبات عالیات بار دیگر عزم سفر نمود و این بار به تنهایی به نجف اشرف هجرت کرد. در این شهر علم و حکمت، از حوزه درسی فقیهان بزرگی مانند: سید مهدی بحرالعلوم و شیخ جعفر کاشف الغطا استفاده های شایانی برد. این فقیه فرزانه مدتی هم در کربلا در جوار حرم حسینی ساکن شد و از محضر میرزا مهدی شهرستانی و آقا سید علی کربلایی بهره علمی برد[۲]. و در علوم و فنون مختلف از جمله: فقه، اصول عقاید، اخلاق، شعر، عرفان، فلسفه، منطق، حساب و هندسه و ... به مراتب عالی رسید و صاحب نظر شد.