عقیلیه
عقیلیه مطابق طایفه‌ای مشتمل بر هزار خانوار از مؤمنان مروت شعار بودند که در بهترین مکان جغرافیایی در شوشتر که بهترین نقطه آن بوم و بر در دشت و صحرایی خوش منظر که محل نصب خیمه‌ها و توقف‌گاه احشام‌شان بود؛ زندگی می‌کردند. آنها بزرگان طایفه خود را به عقیل بن ابی‌طالب برادر حضرت علی علیه السلام منسوب می‌کردند. بزرگ آنان شخصی به نام میرحسین عقیلی بود که در بخشش وسخاوت حاتم طایی زمان خود به حساب می‌آمد. سادات شوشتر را خال و عروس خاندان پیامبر ص را خلخال می نامیدند. [۱] [۲]