احمد بن جعفر بن سفیان بزوفری
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۳۵، ۲۲ اکتبر ۲۰۲۲؛
| نام | احمد بن جعفر بن سفیان بزوفری |
|---|---|
| القاب و سایر نام‌ها | بَزَوفَری |
| درگذشت | بعد 365ق |
| استادان | ابوعلی احمد بن ادریس اشعری • حمید بن زیاد نینوایی |
| شاگردان | شیخ مفید • حسین بن عبیدالله غضائری • هارون بن موسی تلعكبری • بن حاشر • احمد بن علی بن نوح سیرافی |
| دین و مذهب | اسلام • تشیع |
احمد بن جعفر بن سفیان بزوفری، (000 – بعد 365ق) ابوعلی. محدث مشهور شیعی. از ولادت او آگاهی نداریم. وی تا سال 365هجری حیات داشته است، زیرا «تلعكبری» در این سال از او حدیث شنیده و اجازه نقل آنها را از وی دریافت نموده است. وی اهل «بزوفر»(بر وزن غضنفر) نزدیك «واسط» در سواحل غربی دجله است. پس از دوران كودكی، از آنجا به بغداد آمد و به فراگیری علوم حدیث مشغول شد. به گفته شیخ طوسی، وی در یكی از حجرههای قبرستان قریش در بغداد نزد «ابوعبدالله جعفر بن محمد مدائنی» احادیثی شنیده است. از معاصران و همبحثان او پسرعمویش «ابوعبدالله حسین بن علی بن سفیان بزوفری» است كه با هم نزد «ابوعلی احمد بن ادریس اشعری»(م306ق) شاگردی نمودند. از دیگر اساتید مشهور او «حمید بن زیاد نینوایی»(م310ق) است كه وی از محضر این استادش بهرههای فراوان برد. حمید بن زیاد اگرچه فردی واقفی و هفت امامی است اما فردی راستگو و احادیث او كاملاً مورد اعتماد صاحب نظران است. به هرحال، وی در محضر اساتید یادشده بهرههای فراوان برد و به زودی خود نیز از بزرگان و اسطوانههای علمی شیعه در بغداد به شمار آمد. در حلقه درس او شاگردان مشهوری چون «محمد بن محمد بن نعمان» معروف به «شیخ مفید»(م413ق)، «حسین بن عبیدالله غضائری»(م411ق)، «هارون بن موسی تلعكبری»(م385ق)، «شیخ حافظ احمد بن عبدون» معروف به «ابن حاشر»(م423ق)، «احمد بن علی بن نوح سیرافی» و بسیاری دیگر حضور داشتند. با اینهمه از او هیچ اثر تألیفی شناسایی نشده است. گفتنی است برخی از صاحب نظران با استفاده از كلام شیخ طوسی در فهرست، صاحب شرح حال را با «احمد بن محمد بن جعفر بن سفیان صولی» متحد دانستند.