تاج الدین سبکی
| نام | أبونصر تاج‌الدین عبدالوهّاب بن علی بن عبدالکافی السبکی |
|---|---|
| نامهای دیگر | تاج الدین سبکی |
| درگذشت | 771ق |
أبونصر تاج‌الدین عبدالوهّاب بن علی بن عبدالکافی السبکی (1327 - 1370م / 727 هـ - 771 هـ) فقیه شافعی و مؤرخ عربی وقاضی القضات دمشق بود.
زندگی‌نامه
وی در کودکی به دمشق رفت و در همان‌جا ادامه حیات داد تا یکی از مشهورترین قضات دمشق شد و در همان شهر درگذشت. او زبانی گویا و مستدل داشت و پس از پایان دوران قضاوت به استمرار و تکمیل مطالعات فقهی- حقوقی خود پرداخت[۱]
آثار
او کتاب‌های زیادی دارد از جمله:
کتاب معید النعم و مبید النقم[۲]
السیف المشهور فی شرح عقیدة أبی‌منصور
شرح مختصر ابن الحاجب
الإبهاج فی شرح المنهاج، شرح منهاج البیضاوی در اصول فقه.
القواعد المشتملة علی الأشباه والنظائر.
طبقات الشافعیة الکبری والوسطی والصغری.
جمع الجوامع در اصول فقه.
أوضح المسالک إلی المناسک در فقه
کتاب الأربعین در حدیث
قاعدة فی الجرح والتعدیل
معجم الشیوخ[۳]
درگذشت
وی در شب سه شنبه هفتم سال 771 هجری قمری درگذشت و پس از ورق زدن صفحه‌ای درخشان در تاریخ علمای مسلمان در چهل و چهار سالگی در تربت السبکیه در منطقه کوه قاسیون مشرف به شهر دمشق مدفون گردید[۴].
پانویس
- ↑ تاج الدین ابن السبکی
- ↑ معید النعم ومبید النقم
- ↑ تاج الدین السبکی
- ↑ خفاجی، محمد عبدالمنعم، الأزهر فی الف عام،عالم الکتب بیروت - مکتبة الکلیات الأزهریة، ج2، ط2، ص 276