اهلبیت در مصر (مقاله)
عنوان مقاله | اهلبیت در مصر |
---|---|
زبان مقاله | فارسی |
اطلاعات نشر | ایران - پژوهشگاه مطالعات تقریبی |
ویکی نویس | رحیم ابوالحسینی |
اهلبیت در مصر عنوان مقاله ای است به زبان فارسی که در پژوهشگاه مطالعات تقریبی، در موضوع جریان شناسی جهان اسلام به نگارش در آمده است. [۱] [۲]
چکیده
پیامبراکرم(ص) فرمود: پایبند محبت ما اهلبیت باشید زیرا هرگاه کسی با عشقِ به ما، به ملاقات خدا برود به شفاعت ما وارد بهشت میرود. (طبرانی، المعجم الاوسط، ج3ص122، حدیث 2251). سرزمین مصر، کانون نشو و نما و ناحیهاى براى فعالیتهاى تبلیغى فرستادگان الهى به شمار مىرود. پیامبرانى چون: ابراهیم، یوسف، موسى و مسیح علیهمالسلام به هنگام سکونت در مصر یا عبور از این کشور، دهها اثر و نشانه از خود برجاى گذاشتهاند که مقدّس و متبرّک بوده و مورد احترام و توجّه اهالى این سامان است. مصر مورد توجّه رسول اکرم صلىاللهعلیهوآلهوسلم نیز بود و بنا به توصیههاى مؤکّد آن حضرت، مسلمانان در خوش رفتارى و برخورد مسالمتآمیز با مصریان مراقب بودند و مأموریت داشتند با اهالى آن، طریق نیک و خوش را پیش گیرند؛ به آنها با دیده احترام نگریسته، خویشاوند خود بدانند. از آنجا که «هاجر»، همسر حضرت ابراهیم خلیل علیهالسلام و مادر حضرت اسماعیل علیهالسلام از مردم این کشور بود و یکى از همسران رسول خدا صلىاللهعلیهوآلهوسلم یعنى ماریه قبطیه با این دیار پیوستگى داشت، اهالى مصر با مسلمانان پیوند پیدا کرده بودند.
مصر در زمان حکومت امام علی
در زمان حکومت حضرت على علیهالسلام جز منطقهاى به نام خربتا تمام سرزمین مصر تحت سیطره آن امام بود. [۳] بعد از سقوط امویان و روى کار آمدن عباسیان، فرزندان حسن بن على علیهماالسلام مردم مصر را به بیعت با خویش فراخواندند. على بن محمد بن عبداللّه، نخستین علوى بود که به مصر گام نهاد و خالد بن سعید، عهدهدار فراخواندن مردم به بیعت با او گردید. این مرد از شیعیان خاصّ على علیهالسلام بود.