علی بن عمرالمسیلی
الگو:جعبه اطلاعات اشخاص علی بن عمر المشلی (۱۸۵۵-۱۹۱۶) رهبر سیاسی و سلطان بامبائو در جزیره کومور کبری است. او توانست بر کل کومورهای بزرگ که آخرین سلطان آن بود حکومت کند.
نسب
علی بن عمر بن حسن بن عبدالله الأول بن محمد بن عبدالله بن علوی بن عبدالله بن علوی بن أبی‌بکر بن علی بن أحمد بن عبدالله المسیلی بن محمد بن علوی الشیبة بن عبدالله بن علی بن عبدالله بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی‌طالب، و امام علی، همسر فاطمه دختر محمدصلی الله علیه و آله است.
او سی و پنجمین نوه پیامبر اسلام است.
تولد و تربیت
او در سال ۱۸۵۵ در مورونی پایتخت کومور بزرگ به دنیا آمد. اولین دوران کودکی خود را با مادرش خانم موانا مکو دختر احمد مونی موکو آل شیخ ابی‌بکر بن سالم در روستای ملمن در جزیره کومور بزرگ گذراند. در حدود سال ۱۸۶۲ به جزیره مایوت فرستاده شد و پدرش در آنجا زندگی می‌کرد. او در مانزی، شهری در جزیره مایوت زندگی می‌کرد. در سال ۱۸۷۶ به قاهره رفت تا تحصیلات خود را در دانشگاه الازهر دنبال کند و در آنجا فارغ‌التحصیل و متخصص علوم اسلامی و ادبی شد که اولین فارغ‌التحصیل کوموری از الازهر مصر بود.
زندگی سیاسی
گرفتن حکومت بامبائو
او به عنوان سلطان منطقه بامبائو در کومور بزرگ منصوب شد، و به او عنوان «تیبی» جزیره به معنی رئیس نه پادشاه جزیره، جایی که کومورهای بزرگ از ۹ سلطان تشکیل شده بود، اعطا شد. او در آن زمان ۲۵ ساله بود. به عنوان سلطان تیبی که از سال ۱۸۸۳ به رسمیت شناخته شد، در سال ۱۸۸۶ با فرانسه پیمان امضا کرد و حقوق فرانسه را در کل جزیره اعطا کرد. جزیره هنزوآن و جزیره موهلی در همان سال به ذخایر فرانسه تبدیل شدند و یک ساکن فرانسوی در هر یک از این سه جزیره منصوب شد.
برکنار شدن از حکومت
در سال ۱۸۹۳ سلطان علی بن عمر متهم به کشتن هامبلو ساکن فرانسه در جزیره کومور بزرگ شد که منجر به کناره گیری او شد و به ماداگاسکار تبعید شد و تا سال ۱۸۹۴ در آنجا زندگی کرد و به جزیره رئونیون رفت و در آنجا به نگهداری او اعتراف کرد و در مشاغل ترجمه ای به زبان های فرانسوی و سواحیلی در دادگاه های جزیره کار کرد. در سال ۱۹۰۹ سلطان علی بن عمر جزیره رئونیون را به سمت تاناناروف پایتخت ماداگاسکار ترک کرد.
بی گناهی او از اتهام
سلطان علی بن عمر برای شنیدن پرونده اش با فرماندار کل ماداگاسکار به دادگاه رفت و او را از قتل فرانسوی مقیم کومور بزرگ تبرئه کرد، طبق توافق ۱۲ سپتامبر ۱۹۰۹ به دلایلی که دولت فرانسه اذعان می کند نادرست و تهمت‌آمیز است. این قرارداد در ۱۲ نوامبر ۱۹۰۹ به تصویب هیئت وزیران رسید و بر اساس آن سلطان علی بن عمر از دولت فرانسه غرامت دریافت کرد.
سفر به فرانسه
در سال ۱۹۱۰ سلطان علی بن عمر فرصت دیدار از پاریس پایتخت فرانسه را پیدا کرد. او در مجلس ریاست جمهوری در کاخ الیزه پذیرایی گرمی دریافت کرد. رئیس‌جمهوری فرانسه کروآ دو لا لگیون دونور را که بزرگترین مدال فرانسه بود، دریافت کرد. در همان روز به او پلاک دو مریت اگریکول اعطا شد. او همچنین در مصاحبه ای با رئیس شورای شورای فرانسه دریافت شد. رئیس ارشد سفارت عثمانی و مأموریت دیپلماتیک فارسی در این پذیرایی حضور داشتند. اقامت او در فرانسه تنها شش هفته بود، همان طور که توافق شد.
وفات
او در ۱۰ فوریه ۱۹۱۶ در توماسینا، ماداگاسکار درگذشت و در آنجا به خاک سپرده شد و مقبره اش شناخته شده است[۱].
منبع
المعلم, هاشم بن محمد (2009). المفاخر السامیة فی ذکر تاریخ سلاطین جزر القمر. دمشق، سوریا: الدار العالمیة.
پانویس
- ↑ "The World at War - COMORO ISLANDS 1785 - 1976". مؤرشف من الأصل فی 15 یونیو 2019. اطلع علیه بتاریخ 27 ینایر 2020.