کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین

1. https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%A7%D8%A8%D9%86_%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%A2%D8%B4%D9%88%DB%8C%D8%A7%D8%AF%D8%A8&
2. https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A8%D9%86_%D8%AD%D9%86%D9%81%DB%8C%D9%87&action=edit
3. https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B9%D8%A8%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D8%A8%D9%86_%D8%B2&action=edit
4. https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B4%D8%B9%D8%A8_%D8%A7%D8%A8%DB%8C_%D8%B7%D8%A7%D9%84%D8%A8&action=edit
5. https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B1%D8%B6%DB%8C&action=edit
6. https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=%D8%B1%D8%B6%D8%A7%D8%AE%D8%A7%D9%86&action=edit

احمد بن محمد شیبانی مكتب
نام کامل	احمد بن محمد شیبانی مكتب
اطلاعات شخصی

احمد بن محمد شیبانی مكتب،(حدود 260 – حدود 325ق) ابوعیسی. محدث شیعی در نیمه نخست سده چهارم هجری. رجوع كنید: «محمد بن احمد سنانی مكتب».

احمد بن محمد بن صقر صائغ
نام کامل	احمد بن محمد بن صقر صائغ
اطلاعات شخصی

احمد بن محمد بن صقر صائغ، (000 – حدود 347ق) ابوالحسن. ملقب به «معدل»(به فتح و تشدید دال). مفسر و محدث شیعی. در باره ولادت و وفات او گزارشی در منابع نیامده است. «شیخ صدوق»(م381ق) كه در فاصله سال‏های 339 تا 347هجری توسط «ركن الدوله بویهی»(م366ق) به ری دعوت شده بود، احادیث متعددی از او نقل كرده و از او با عنوان «شیخ لأهل ری»(استاد پیری از ری) یاد می‏كند. بنابراین می‏توان وفات او را تقریباً در اواسط سده چهارم در نظر گرفت. از لقب «صائغ» بر می‏آید كه خود او یا پدرش صنعت‏گر بوده و در ریخته‏گری و قالب‏ریزی اشیاء مهارت داشته است. وی اصالتاً ایرانی است اما در اینكه اهل كجا و از چه خانواده‏ای برخاسته است چیزی دانسته نیست. همین‏قدر می‏دانیم كه وی مدت زیادی در ری مسكن داشت و حیات علمی خود را در این شهر به سر آورده و احتمالاً در همین‏جا نیز دار فانی را وداع گفت. وی در علوم حدیث به مقام استادی رسید و چنانكه از تعابیر شیخ صدوق بر می‏آید وی از شیوخ و بزرگان ری به شمار می‏آمده است و چون در نقل حدیث راستگو بود، لقب «عدل» یا «معدل» گرفت. از معاصران او در ری «ابن جراده بردعی»(م348ق)، «یعقوب بن یوسف بن یعقوب» و «احمد بن حسن قطان» هستند. همچنین بسیاری از اساتید و شاگردان او در قم و ری اقامت داشتند. از جمله اساتید او «عیسی بن محمد علوی»، «محمد بن جعفر زعفرانی»، «محمد بن ایوب»، «محمد بن عباس بن بسام» و «موسی بن اسحاق قاضی» هستند. از شاگردان او تنها «محمد بن علی بن بابویه قمی»(م381ق) را می‏شناسیم كه در شناساندن او به آیندگان نقش اساسی داشته است. در باره اعتقاد او هر چند صاحبنظران سخنی به میان نیاورده‏اند، ولی نباید نسبت به تشیع او تردید كرد زیرا وی روایت‏گر احادیثی در فضیلت اهل‏بیت(ع) و ناقل برخی از خطبه‏های نهج‏البلاغه است. وی همچنین روایتی در مذمت خلیفه ثانی دارد كه در كتاب كمال‏الدین ابن‏بابویه آمده است، چنانكه در تفسیر آیه: «و كل شئ أحصیناه فی إمام مبین» حدیثی آورده است كه رسول اكرم(ص) «امام مبین» را به علی بن ابیطالب(ع) تفسیر فرموده است. این مطلب، با توجه به اینكه تفسیر پیامبر در برابر پاسخ‏های نادرست ابوبكر و عمر بود كه «امام مبین» را به تورات، انجیل و قرآن تفسیر كرده بودند، شیعی‏بودن وی را بیشتر آشكار می‏سازد. وی دارای اثر تألیفی نبوده است، به همین دلیل نام او در فهرست نجاشی ذكر نگشته است. منابع: (الخصال، ص191 حدیث264، وص429 حدیث8؛ الامالی، شیخ صدوق، ص446 حدیث597؛ التوحید، شیخ صدوق، ص44؛ كمال الدین و تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج1ص61؛ معانی الاخبار، باب معنی امام مبین، ص95؛ الفوائد الرجالیه، ج3ص293؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص48)

احمد بن محمد صفوانی
نام کامل	احمد بن محمد صفوانی
نام‌های دیگر	ابی عبدالله صفوانی
اطلاعات شخصی

احمد بن محمد صفوانی، (قبل 300 – بعد 352ق) ابوعبدالله كوفی. معروف به «ابی عبدالله صفوانی». محدث شیعی و از شاگردان كلینی. رجوع كنید: «محمد بن احمد بن عبدالله بن قضاعه بن صفوان بن مهران جمال».