رشیدیه

رشیدیه‏ از شاخه‌های فرقه خوارج و قسم پنجم از ثعالبهاند. اعضای این فرقه پیرو شخصی به نام رشید هستند، اما محمدبن عبدالکریم شهرستانی این فرقه را رشیدیه و اصحاب‌ رشید‌طوسی نوشته و آنان را «عشریه» نیز خوانده است. این فرقه با تکیه بر مسائل فقهی و اقتصادی، با اهل‌سنت مخالفت می‌کردند.

وجه تسمیه به عشریه

فرقه رشیدیه به عشریه نیز معروف بودند، از این جهت که در زکات به جای پرداخت یک‌دهم از محصولی که با آب نهر و رود آبیاری می‌شده ــ چنان‌که نظر زیاد بن‌عبدالرحمان فقیه ثعالبه نیز بوده است ــ یک بیستم از محصول را پرداخت می‌کرده‌اند، چرا که زیاد‌بن‌عبدالرحمان تَبَرّی از کسانی را که یک بیستم می‌پرداخته‌اند روا نمی‌دانسته است.

عقاید

رشید معتقد بود از (زکات) زمین‌هایی ‏که با آب چشمه‌سار و رودها آبیاری شود، نیم‌عشر و زمین‌هایی که با آب باران سیراب شود، یک عشر کامل باید گرفت. زیاد‌بن عبدالرحمن که از خوارج بود، با وی مخالفت کرد و گفت از (زکات) زمین‌هایی که با چشمه سار و رودخانه‌ها آبیاری شود باید عشر کامل گرفت. .

عقاید

باید گفت که رشیدیه چون از شاخه‌های ثعالبه هستند، از این جهت تابع عقاید ایشان نیز می‌باشند. از جمله این ‌که گرفتن زکات از بندگان (بردگان) وقتی که دیگر بی‌نیاز شدند یا دادن زکات به آنها وقتی که محتاج شدند جایز است.