محمد شفیق همدم
محمد شفیق همدم (زادهٔ ۱۹۸۱) روزنامه‌نگار، و فعال حقوق بشر اهل افغانستان است. او در سال ۲۰۱۳ نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شده بود [۱].
همدم مشاور ارشد ناتو در امور دیپلماسی، مشاور پنتاگون یا وزارت دفاع آمریکا، معاون مشاور ارشد رئیس‌جمهور افغانستان، مشاور صندوق بین‌المللی پول یا ای ایم ایف و اینک در امور مدیریت برنامه‌های امنیت سایبری است.
تحصیلات
آقای همدم در کنار علوم حوزوی تفسیر، حدیث، فقه، عقاید و علوم اسلامی را از علمای اسلامی کشورش آموخت، تحصیلات دانشگاهی را تا مدرک لیسانس را در داخل کشور و تحصیلات عالی اش را در آمریکا و اروپا به پایان رسانید. او در روابط و امنیت بین‌الدولی تخصص خویش را از دانشگاه جورج مارشال در آلمانو مدیریت را از دانشگاه هاروارد در آمریکا و لیسانس حکومت‌داری و امنیت ملی را از انستیتو سیاست جهانی واشنگتن دی سی با درجه عالی بدست آورده است. او در رشته ی امنیت سایبری از دانشگاه جورج واشنگتن با درجه عالی فارغ التحصیل شد. او به زبان‌های فارسی دری، پشتو، انگلیسی، اردو و عربی تسلط دارد.
سوابق سیاسی
او فعال مدنی و سیاسی و مؤسس چندین نهاد ملی و بین‌المللی به حیطه مبارزه با فساد، دیده‌بان مبارزه با فساد، ائتلاف جهانی زنان علیه فساد و شورای افغانستان و آمریکا است. همدم از سال ۲۰۰۱ تا سال‌های ۲۰۰۴ در نهادی‌های بین‌المللی و مدنی در عرصه‌های ارتقای ظرفیت، مبارزه با فساد، و پروژه‌های خلع سلاح گروه‌های مسلح غیرمسئول ایفای وظیفه نموده و از سال ۲۰۰۴ تا سال ۲۰۱۴ با پیمان آتلانتیک شمالی ناتو در عرصه‌های امنیت، فرهنگ، سیاست و دیپلماسی در سطح مشاور ارشد این پیمان ایفای وظیفه نموده است.
همدم متخصص حکومت‌داری و امنیت ملی است که بیش از یک و نیم دهه بدین جهت در نهادهای ملی و بین‌المللی در آسیا، اروپا و آمریکا مشغول فعالیت است. او فعالیت‌های مدنی و سیاسی‌اش را از ایام دانشجویی آغاز نموده است.
در کنار عضویت در چندین نهادهای ملی و بین‌المللی و عضویت درائتلاف جهانی مبارزه با فساد و عضو مرکز صلح هیروشیما در توکیو است. در حال حاظر در دانشگاه میرلند ایالات متحده آمریکا به عنوان پژوهشگر اشتغال دارد و از قبل از آن معاون مشاورارشد رئیس‌جمهور در امور ملل متحد بوده است.
او به‌جز از سفرهای رسمی و آکادمیک تمام عمرش را در افغانستان سپری نموده و در دها نشست‌های ملی و بین‌المللی در آسیا، اروپا، آفریقا و آمریکا درده‌ها کنفرانس کشورهای هلند، فرانسه، بلژیک، لندن، شیکاگو، کنفرانس دوم بن و در ده‌ها کنفرانس روسای کشورهای عضو ناتو، کنفرانس‌های وزرای دفاع، خارجه کشورهای عضو ناتو به نمایندگی از افغانستان شرکت داشته است. او برای دادخواهی و آگاهی سیاسیون در مورد مشکلات افغانستان در پارلمان اتحادیه اروپا، برای اعضای پارلمان کشورهای عضو ناتو، سناتور‌های ایالات‌متحده آمریکا و کمیسیون‌های پارلمان افغانستان نشست‌ها و سخنرانی‌های متعدد داشته است.
آثار
او در حیث یک پژوهشگر و آگاه امور سیاسی و بین‌المللی در مورد اوضاع جاری افغانستان و جهان ده‌ها مقاله نوشته، که مقاله‌ها و مصاحبه‌هایش به زبان‌های دری، پشتو، انگلیسی، عربی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیولی، روسی و دیگر زبان‌های بزرگ جهان توسط رسانه‌های معتبر جهان چون واشنگتن پست، دیپلمات، دی حیل، فارن پالیسی اوپن تینک تنک، ژورنال ناتو و دها رسانه‌های معتبر جهان نشر شده است. او نویسنده امورسیاسی روزنامه‌هافینگتن پست بوده و کارشناس امور سیاسی و روابط بین‌المللی با رسانه‌های چون الجزیره، بی بی سی، آزادی، طلوع نیوز، آریانا نیوز، تلویزیون یک و دیگر رسانه بصورت مستمر همکاری داشته است.
ایشان در کنار ده‌ها تقدیرنامه‌ها و جوایز جهانی توسط جامعه آسیا در سال ۲۰۱۲ و نخستین افغان هستند که نامزد جایزه نوبل سال ۲۰۱۳ بودند[۲].