بقلیه
بقلیه پیروان مردی به نام بقلی بودند که ندیم عبداللّه بن معاویه بود.
اعتقادات
بقلی معتقد بود که انسان مثل بقل و سبزی فانیشدنی است به طوری که هرگاه از دنیا برود، دیگر باز نمیگردد.
سرانجام
بقلی در زمان منصور عباسی میزیست و به دلیل اعتقاداتش به دست خلیفه عباسی کشته شد.[۱]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 105