محمد شریف صواف
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۴:۱۲، ۱۲ فوریه ۲۰۲۴ (ساعت هماهنگ جهانی) (۸ ماه پیش) تغییر یافتهاست؛(الگو:پاکسازی) لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با {{در دست ساخت}} جایگزین میکنید. |
محمد شریف الصواف در 1970 م، در دمشق در خانوادۀ مشهور از اقطاب صوفیه به دنیا آمد. از نوجوانی تحت اشراف شیخ احمد کفتارو، مفتی جمهوری سوریه تحصیل کرد و به اندیشههای او بسیار نزدیک بود.
تحصیلات
تحصیلات او از قرار زیر بود: 1. اخذ مدرک دیپلم شرعی از آموزشگاه «الدعوة و الارشاد» در سال 1989 م؛ 2. اخذ مدرک در رشتۀ کشاورزی از دانشگاه دمشق، به سال 1990 م؛ 3. اخذ مدرک مطالعات عربی و اسلامی از دانشکدۀ تبلیغات اسلامی مجتمع شیخ احمد کفتارو در دمشق به سال 1994 م؛ 4. اخذ مدرک لیسانس در رشتۀ فقه مقارن دانشکدۀ شریعت و قانون شعبۀ دمشق دانشگاه ام درمان به سال 1996 م؛ 5. اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته فقه مقارن دانشکدۀ شریعت و قانون شعبۀ دمشق دانشگاه امدرمان با درجۀ بسیار خوب به سال 2000 م؛ 6. اخذ دکترای همین رشته از دانشکده مزبور به سال 2004 م؛ 7. اخذ دیپلم رسانه و ارتقای گفتمان دینی به سال 2008 م.
فعالیتهای علمی
برخی از فعالیتهای او عبارتند از: 1. تدریس دروس دینی در آموزشگاه شرعی «الدعوة والارشاد» دمشق؛ 2. تدریس در رشتههای تاریخ تشریع و مقایسۀ ادیان در دانشکدۀ اصول دین شعبۀ دمشق دانشگاه امدرمان؛ 3. تدریس در دانشکدۀ شریعت شعبۀ الازهر دمشق؛ 4. تدریس در دانشکدۀ تبلیغ اسلامی مجتمع شیخ احمد کفتارو؛ 5. نمایندگی اقلیمی سازمان تبادل تمدنها در بالتیمور آمریکا؛ 6. ریاست هیئت مشاورین مجلۀ «مرآة الفکر والثقافة».
آثار
١. المختصر فی شرح برده المديح للإمام البوصيری؛ 2. معجم الأسر والأعلام الدمشقيه؛ 3. المنهج الصوفیفی فكر ودعوة سماحة الشيخ أحمد كفتارو؛ 4. بين السنه والشيعه؛ 5. المختصر في البحث العلمي والمكتبات؛ 6. تاريخ أسرة الصوّاف والمهاينی فی مدينة دمشق؛ 7. حقوق الأولاد من منظار الشريعة الاسلامية؛ 8. الحياة الزوجية من منظار الشريعة الاسلامية؛ 9. على جناحي الخوف والرجاء؛ 10. سلسله من أخبار أجواد الصحابه.