مأمون الهضیبی
مامون الهضیبی (28 مه 1921 - 9 ژانویه 2004 میلادی) ششمین رئیس اخوانالمسلمین و نوه حسن الهضیبی دومین رئیس اخوانالمسلمین که این سمت را از سال 1950 تا 1973 را بر عهده داشت.
تولد و خانواده
محمد مامون حسن اسماعیل الهضیبی معروف به مامون الهضیبی در تاریخ 28 مه 1921 در استان سوهاج در مصر علیا متولد شد. خانواده وی به چندین مکان در مصر نقل مکان کردند. پدرش به عنوان قاضی در وزارت دادگستری مصر کار میکرد.
فعالیتها
وی تا زمان فارغالتحصیلی از دانشکده حقوق دانشگاه ملک فواد - اکنون دانشگاه قاهره - آموزشها ی عمومی را در مصر آموخت. پس از فارغالتحصیلی وی به عنوان وکیل شروع به کار کرد. وی در سمتهای دادسرای عمومی گنجانده شد. سپس به عنوان قاضی منصوب شد. وی تا زمان ریاست دادگاه تجدیدنظر قاهره که آخرین دوره کار وی در کار دولتی در مصر بود در سمتهای قضایی قرار داشت. پس از آن وی در عربستان سعودی مشغول فعالیت شد و پس از آن بازگشت و خود را وقف شرکت در فعالیتهای اخوانالمسلمین کرد. وی در سال 1956 رئیس دادگاه غزه بود.
فعالیتهای او با اخوانالمسلمین
الهضیبی در مقاومت مردمی در هنگام تجاوز سه جانبه علیه مصر در سال 1956 شرکت کرد و توسط ارتش اشغالگر اسرائیل دستگیر شد. سپس به اخوانالمسلمین پیوست و به زودی در زمان حکومت جمال عبدالناصر در سال 1965 دستگیر شد و در زندان طره پس از آن رئیسجمهور سادات وی را در سال 1971 میلادی آزاد کرد و پس از آن با طرح دعوی در مورد ادعای حق بازگشت به کار در دادگستری دادگاه ادعای وی را تأیید کرد، اما دولت حاضر نشد او را به کار خود برگرداند.
مجلس
اخوان وی را بهمراه گروهی از اعضای خود برای انتخابات مجلس خلق معرفی کرد که 36 نفر از آنها در جلسه پارلمان در سال 1987 میلادی پیروز شدند و وی نماینده منطقه دوکی در استان جیزه بود و در آن زمان سخنگوی رسمی اخوان در پارلمان و در آن زمان او به عنوان معاون و سخنگوی رسمی اخوان انتخاب شد.
ریاست اخوانالمسلمین
با بیماری و اغمای مصطفی مشهور در تاریخ 29 اکتبر 2002 به دنبال خونریزی مغزی مامون الهضیبی به عنوان راهنمای عمومی اقدام کرد. عصر روز چهارشنبه، 22 رمضان 1423 هجری قمری مطابق با 27 نوامبر 2002 میلادی وی به عنوان رئیس اخوانالمسلمین انتخاب شد و جانشین مصطفی مشهور شد تا ششمین راهنمای اخوانالمسلمین شود.
آثار
مأمون تألیفات مختلفی دارد از جمله: "الإخوان المسلمون 60 قضیة ساخنة"، که در سال 1998 میلادی منتشر شد و در آن توضیح میدهد: اخوانالمسلمین چه موضعی نسبت به نیروها و جریانهای اسلامی دارند؟ در صحنه چه آنهایی که خشونت میپذیرند و چه آنهایی که سیاست را اتخاذ نمیکنند و انجمنهای اخوان چه وظایفی دارند؟ در مورد شعار "اسلام راه حل است" چه سیاستی دارد؟ اخوانالمسلمین در مورد مسائل جهان اسلام چه دیدگاهی دارند؟ چگونه انشعاباتی در اخوان اتفاق افتاده است؟
درگذشت
او در ۹ ژانویه ۲۰۰۴ میلادی به خاطر بیماری روده و پس از بازگشت از بیمارستان در خانه خود در شهر قاهره درگذشت[۱].