سکاکیه
سکاکیه شاخه‌ای از فرقه‌های کلامی شیعه و پیرو ابوجعفر محمد‌بن‌خلیل سکاک از متکلمان امامیه بودند.
شرح حال
ابوجعفر محمد‌بن‌خلیل‌سکاک شاگرد ابو محمد هاشم بن حکم (در گذشته در سال 199 هجری قمری) و از معاصرین چند تن از مشاهیر «معتزله» مانند ابوعثمان عمرو بن بحر جاحظ، ابوجعفر محمد بن عبدالله اسکافی و ابوالفضل جعفر بن حرب بوده و در نیمه اول قرن سوم هجری می زیست.
لقب
لقب این شخصیت در بیشتر کتاب‌های قدیم به تحریف، شکال، سکال، سکاک و شکاک ضبط شده، ولی در واقع اصل این واژه سکاک و به معنای سازنده سکه یعنی گاو آهن است.
اعتقادات
این فرقه وصف عالمیت را از صفات ذات خداوند می دانستند.
آثار
از جمله تألیفات ابوجعفر محمد‌بن‌خلیل سکاک، کتاب «المعرفة» در باب استطاعت و کتابی در باره امامت و نیز کتابی در ردّ منکران امامت بوده است. همچنین کتابی به نام «التوحید» نوشته که در آن قائل به تشبیه شده است.[۱] [۲] [۳] [۴]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ شیخ طوسی، الفهرست، نجف، سال 1961 میلادی، ص 292
- ↑ ابن الخیاط، الانتصار فی الرد علی ابن الراوندی الملحد، با مقدمه و تعلیقات دکتر ینبرگ سوئدی، مصر، سال 1925 میلادی، فهرست اعلام
- ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، 2 جلدی، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ج 4، ص 429.