عجزیه میگویند که انسان مجبور به کسب است و نمیتواند مانع آن بشود. همچنین او مانند شتری است که زمام (افسار) او را میکشند و آن حیوان جز اطاعت چاره دیگری ندارد[۱]،[۲].
پانویس
↑مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 333 با ویرایش و اصلاح جملات.
↑عراقی ابو محمد عثمان بن عبدالله؛ الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة؛ تحقیق یشار قوتلو آى، آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 63.