قاسطیه

قاسطیه‏ فرقه‌ای بودند که می‌گفتند مزد اعمال انسان‌ها در همین دنیا به آنها داده می‌شود. بنابراین، همه انسان‌ها جزای خوبی و بدی را در دنیا خواهند دید. همچنین معتقد بودند که نعمت دنیا راحتی و فراغت و بر وفق مراد بودن زندگی است و این جزای نیکوکاران است، اما عذاب دنیا فقر و نامرادی و احتیاج و غم و اندوه و خشکی است و این جزای عمل بدکاران است. در همین دنیا به اعمال انسان رسیدگی می‌شود و در همین دنیا جزا داده می‌شود. پس در آخرت جایی برای نگرانی نخواهد بود. علاوه معتقد بودند که روزی حلال آن است که از کسب حلال به دست آید و در ملک انسان باشد. بنابراین، مالی که از راه حرام کسب شود روزی نخواهد بود و بر بندگان واجب است که از ده کوشش یک دهم آن را در طلب عبادت و امور مربوط به آخرت به کار برند و بقیه کوشش‌ها را در طلب مال دنیا خرج کنند. نکته دیگر اینکه قاسطیه زهد را نکوهش می‌کردند و کسب را فریضه می‌دانستند.