شیخ صدوق
| نام | ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی | ||
|---|---|---|---|
| لقب | رئیس المحدثین | ||
| زادروز | پس از ۳۰۵ق | ||
| زادگاه | نجف | ||
| وفات | ۳۸۱ق | ||
| آرامگاه | ایران،شهر ری | ||
| محل زندگی | قم،مشهد ،شهر ری | ||
| اساتید | |||
| شاگردان | شیخ مفید حسین بن عبیدالله غضائری
هارون بن موسی تلعکبری علم‌الهدی، سید مرتضی و … |
دین | اسلام |
| مذهب | شیعه | ||
| آثار | من لایحضره الفقیه، معانی الاخبار، عیون الاخبار، الخصال، علل الشرائع، صفات الشیعة، ثواب الاعمال، کمال الدین، المقنع فی الفقه،... |
محمد بن علی بن بابویه قمی (م، ۳۸۱ ق) معروف به شیخ صدوق و ملقب به رئیس المحدثین، سرآمد حدیث شناسان شیعه است و از آنجا که در نقل روایات، جز به راستی سخن نمی گفت، به صدوق شهرت یافت. او که نزدیک به عصر معصومان می زیست، با جمع آوری روایات اهل بیت (ع) و تألیف آنها در کتاب های ارزنده بسیار، خدمات کم نظیری به اسلام و تشیع نمود. مشهورترین اثر برجامانده از او کتاب من لایحضره الفقیه است که یکی از کتاب های چهارگانه حدیث شیعه به شمار می رود.