مأمون الهضیبی
مامون الهضیبی (28 مه 1921 - 9 ژانویه 2004 میلادی) ششمین رئیس اخوان المسلمین و نوه حسن الهضیبی دومین رئیس اخوان المسلمین ، که این سمت را از سال 1950 تا 1973 را بر عهده داشت.
تولد و خانواده
محمد مامون حسن اسماعیل الهضیبی معروف به مامون الهضیبی ، در تاریخ 28 مه 1921 در استان سوهاج در مصر علیا متولد شد. خانواده وی به چندین مکان در مصر نقل مکان کردند. پدرش به عنوان قاضی در وزارت دادگستری مصر کار می کرد.
فعالیت ها
وی تا زمان فارغ التحصیلی از دانشکده حقوق دانشگاه ملک فواد - اکنون دانشگاه قاهره - آموزش های عمومی را در مصر آموخت.پس از فارغ التحصیلی ، وی به عنوان وکیل شروع به کار کرد. وی در سمت های دادسرای عمومی گنجانده شد ، سپس به عنوان قاضی منصوب شد. وی تا زمان ریاست دادگاه تجدیدنظر قاهره که آخرین دوره کار وی در کار دولتی در مصر بود ، در سمت های قضایی قرار داشت. پس از آن وی در عربستان سعودی مشغول فعالیت شد و پس از آن بازگشت و خود را وقف شرکت در فعالیت های اخوان المسلمین کرد. وی در سال 1956 رئیس دادگاه غزه بود.
فعالیت های او با اخوان المسلمین
الهضیبی در مقاومت مردمی در هنگام تجاوز سه جانبه علیه مصر در سال 1956 شركت كرد و توسط ارتش اشغالگر اسرائیل دستگیر شد ، سپس به اخوان المسلمین پیوست و به زودی در زمان حكومت جمال عبدالناصر در سال 1965 دستگیر شد و در زندان طره پس از آن رئیس جمهور سادات وی را در سال 1971 میلادی آزاد كرد و پس از آن با طرح دعوی در مورد ادعای حق بازگشت به كار در دادگستری دادگاه ادعای وی را تأیید كرد ، اما دولت حاضر نشد او را به كار خود برگرداند.
مجلس
اخوان وی را بهمراه گروهی از اعضای خود برای انتخابات مجلس خلق معرفی كرد كه 36 نفر از آنها در جلسه پارلمان در سال 1987 میلادی پیروز شدند و وی نماینده منطقه دوكی در استان جیزه بود و در آن زمان سخنگوی رسمی اخوان در پارلمان و در آن زمان او به عنوان معاون و سخنگوی رسمی اخوان انتخاب شد.
ریاست اخوان المسلمین
با بیماری و اغمای مصطفی مشهور در تاریخ 29 اکتبر 2002 ، به دنبال خونریزی مغزی ، مامون الهضیبی به عنوان راهنمای عمومی اقدام کرد. عصر روز چهارشنبه ، 22 رمضان 1423 هجری قمری ، مطابق با 27 نوامبر 2002 میلادی ، وی به عنوان رئیس اخوان المسلمین انتخاب شد و جانشین مصطفی مشهور شد تا ششمین راهنمای اخوان المسلمین شود.
آثار
مأمون تألیفات مختلفی دارد ، از جمله: "الإخوان المسلمون 60 قضیة ساخنة" ، که در سال 1998 میلادی منتشر شد ، و در آن توضیح می دهد: اخوان المسلمین چه موضعی نسبت به نیروها و جریان های اسلامی دارند؟ در صحنه ، چه آنهایی که خشونت می پذیرند و چه آنهایی که سیاست را اتخاذ نمی کنند ، و انجمن های اخوان چه وظایفی دارند؟ در مورد شعار "اسلام راه حل است" چه سیاستی دارد؟ اخوان المسلمین در مورد مسائل جهان اسلام چه دیدگاهی دارند؟ چگونه انشعاباتی در اخوان اتفاق افتاده است؟
درگذشت
او در ۹ ژانویه ۲۰۰۴ میلادی به خاطر بیماری روده و پس از بازگشت از بیمارستان در خانه خود در شهر قاهره درگذشت[۱].