ابن بزیزه

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۹ توسط S.m.salehi.kh (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی « <div class="wikiInfo">پرونده:ابن بزیزه.jpg|جایگزین= حسن بصری|بندانگشتی|یکی از مهمترین...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
حسن بصری
یکی از مهمترین تالیفات ابن بزیزه
نام عبدالعزیز بن ابراهیم بن احمدالقرشی التمیمی تونسی مالکی
نام‎های دیگر ابن بزيزة التونسي
درگذشت 673ق


ابن بزيزة التونسي (606 هـ - 662 هـ أو 673 هـ)او فقیه مالکی اشعری صوفی و تونسی بود[۱]. وی از بزرگان مذهب مالکی که نامش أبو محمد عبد العزيز بن إبراهيم التيمي القرشي مشهور به ابن بزيزة التونسي و در علوم فقه،تفسیر،شعر و ادب مرجعیت داشت.از آثار او می توان به الإسعاد في شرح الإرشادوشرح الأحكام الصغرى لعبد الحق الإشبيلي وتفسيری که جمع بین تفسیر زمخشري وابن عطية است. شرح التلقين ومنهاج العارف که در آن مسائل مشکله را تبیین نموده است و مختصر إيضاح السبيل إلى مناهج التأويل اشاره کرد.او در سال 606 متولد و به سال673 در تونس در گذشت[۲] [۳].

نام،نسب و تولد

عبدالعزیز بن ابراهیم بن احمد، القرشی، التمیمی، تونسی، مالکی معروف به ابن بزیزه، ابوفارس، ابومحمد هم گفته شده است. او در روز دوشنبه چهاردهم محرم سال 606 هجری قمری در تونس به دنیا آمد و در فقه و ادبیات سرآمد و از همتایان خود پیشی گرفت تا اینکه از ائمه مذهب مالکی به شمار آمد.او فقه را نزد اساتیدی همچون أبي عبد الله الرعيني السوسي ، أبي محمد البرجيني ، القاضي أبي القاسم ابن البراءو دیگرانی از این دست در دانشگاه زیتونیه فرا گرفت تا به درجه اجتهاد نائل شد. جمعی از علمای بزرگ شاگردی او را کرده اند. وی در چهارم ربیع الاول سال ۶۶۲ هجری قمری یا ۶۷۳ هجری قمری درگذشت.

اساتید

أبو عبد الله محمد بن عبد الجبار الرعيني السوسي از قاضی ابی یحیی بن الحداد شاگرد امام المازری و دیگران و ابن بزیزه و دیگران شاگرد او بودند که در سال (567 هجری قمری) متولد شد و در ذی القعده(سال 662 هجری قمری)در تونس وفات یافت.

أبو محمد عبد السلام البرجيني شاگرد المازری و دیگرانی از این دست و شاگردانی همچون این بزیزه را پرورش داده و در سال 606 زنده بوده است.

أبي عبد الله الكتاني[۴] أبو محمد عبد الله ابن الشيخ محمد بن أبي القاسم بن البراء التنوخي ذيل السمعاني و تاريخ الغرناطي را خلاصه نمود.و تواریخ را به روش طبری تنظیم کرد و بر حسب سنوات از سال بعثت در شش سفر ترتیب داد در تونس در جمادی الاخیره سال 737 هَ درگذشت. وی از اساتید مدرسه الشماعیه بود.

أبو الحسن علي بن أحمد الحرالي التجيبي الصوفي المرسي در شرح حال مؤلفان تونسی آمده است: «از کتاب او الانوار فی فضل القرآن و الدعاء و الاستغفار معلوم می شود که یکی از شیوخ او اباالحسن علی بن احمد حرالی التجيبي الصوفي الكرسي الأصل المراكشي بوده متوفی۶۳۸ق برابر با ۱۲۴۱م».

شاگردان

أبو عبد الله محمد بن أحمد بن حيان الأنصاري ابن نصیرالدین دمشقی گفته است: ابن بزیزه مالکی از علمای مغرب در قرن هفتم است.ایشان کتابهای متعددی دارد که برای من تاج الدین فکهانی ذکر کرده است و گفت گفتم: او ابومحمد بن بزیزه است که در حدود شصت و ششصد سالگی اباعبدالله محمد بن احمد بن حیان الانصاری شاگرد او بوده [۵].

محمد بن صالح بن أحمد بن رحيمة الكناني الشاطبي اهل بجایه بوده و از این بزیزه صاحب اجازه شده است [۶].

آثار

از او آثار فراوانی بر جای مانده که مهمترین آنها عبارتند از:

الإسعاد في شرح الإرشاد:شرح کتاب الإرشاد إلى قواطع الأدلة في أصول الاعتقاد در اصول دین و علم کلام که در سال 644 به اتمام رسید و در کتابخانه های ملی تونس (دونسخه)و دانشگاه القرویین شهر فاس (یک نسخه)موجود است.

شرح العقيدة البرهانية:اکثر تراجم ابن بزیزه نوشته اند که وی شرحی برالعقيدة البرهانية داشته است. [۷].

شرح الأسماء الحسنى: در کتاب تراجم مولفان تونسی آمده:به نظر می رسد که قصد داشته با تالیفی مستقل در باب اسمای حسنی به این موضوع بپردازد؛ همانطور که در ابتدای کتاب الاسعاد آمده است:با اسم اعظم آغاز شده که قطب و جمع کننده معانی اسماء است که در کتابی مستقل به بحث در مورد آن می پردازیم و حقایق آن را جمع آوری می کنیم و انشاءالله به اسرار و حقایق اسماء اطلاع می یابیم[۸].

منهاج العارف إلى روح المعارف:در آن به تاویل اکثر مباحث قامض پرداخته و در کتاب "إيضاح السبيل إلى مناهج التأويل وإيضاح السبيل" خلاصه آن وارد شده است کما اینکه در الاسعاد نیز بعد از بیان تاویلات جوینی صاحب کتاب الارشاد در توضیح آیات و روایات از آن یاد شده است.[۹]

التنبيه على مواضع من "منهاج الأدلة":از آثار ابن رشد فیلسوف است که در کتاب الاسعاد از آن یاد شده است.

تفسير القرآن:جمع بین تفسیر ابن عطیه و زمخشری است.

الأنوار في فضل القرآن والدعاء والاستغفار:رساله کوچکی در 28 صفحه که در آن چهل حدیث در فضیلت قرائت و عمل به قرآن و فضیلت برخی از سوره ها ذکر کرده است و سپس فصلی در آنچه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در امر به یاد خدا و تشویق آن دارد آورده است. در پایان آن نیز فصلی در فضیلت دعا آمده است که در کتابخانه ملی تونس موجود است.[۱۰]

شرح الأحكام الصغرى لعبد الحق الإشبيلي:در مجلدی با نام "مصالح الأفهام في شرح كتاب الأحكام" با بیان ادله و ثقات آن آورده است. [۱۱]

شرح التلقين:در موضوع فقه است که متن آن از قاضي عبد الوهاب البغدادي المالكي بوده و ابن بزیزه آن را"روضة المستبين في شرح كتاب التلقين" نامیده که عبد اللطيف زكاغ آن را تحقیق کرده و در مرکز مطالعات و نشر التراث الجزایر، و انتشارات دار ابن حزم در بیروت در دو جلد در سال 1431ق / 2010م در اولین چاپ به زیور طبع آراسته شد.

غاية الأمل في شرح الجمل للزجاجي:توسط دانشجوی سودانی «محمد غالب عبدالرحمن» مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفت و در دانشکده دارالعلوم دانشگاه قاهره در سال 1405ق / 1985م داوری شد.

شرح المفصل زمخشري در نحو [۱۲].

پانویس

  1. ابن بزيزة
  2. مراقي السعود إلى مراقي السعود، تأليف: محمد الأمين بن أحمد زيدان الجكني، ص: 448
  3. الفكر السامي في تاريخ الفقه الإسلامي (2/272). نسخة محفوظة 31 مارس 2017
  4. عثمان السلالجي ومذهبيته الأشعرية، دراسة لجوانب من الفكر الكلامي بالمغرب من خلال البرهانية وشروحها، الدكتور جمال علال البختي، منشورات وزارة الأوقاف والشؤون الإسلامية المملكة المغربية، الطبعة الأولى 1426هـ/2005م، (ص:221)
  5. توضيح المشتبه في ضبط أسماء الرواة وأنسابهم وألقابهم وكناهم، ابن ناصر الدين شمس الدين محمد بن عبد الله بن محمد القيسي الدمشقي، تحقيق : محمد نعيم العرقسوسي ، مؤسسة الرسالة - بيروت - 1993م، الطبعة : الأولى، (1/ 202)
  6. تراجم المؤلفين التونسيين، لمحمد محفوظ (1/95)
  7. عثمان السلالجي ومذهبيته الشعرية، لجمال علال البختي (ص:222) ومنها نسخة بدار الكتب المصرية 18 تصوف
  8. تراجم المؤلفين التونسيين (1/96)
  9. (نيل الابتهاج:12، ص:295) وتراجم المؤلفيين التونسيين (1/96)
  10. تراجم المؤلفين التونسيين (1/96)
  11. الرسالة المستطرفة محققة ومعها والتعليقات المستظرفة (10/ 6) وهدية العارفين (1/ 306)
  12. تراجم المؤلفين التونسيين (1/97)