ابوعباد نفزی
| نام | أبو عبد الله محمد بن إبراهيم بن عبد الله بن مالك بن إبراهيم بن محمد بن مالك بن إبراهيم بن يحيى بن عبّاد النفزي الحميري |
|---|---|
| نامهای دیگر | ابن عباد |
| درگذشت | 792ق |
ابن عباد النفزي الرندي یکی از علمای بزرگ تصوف اهل سنت قرن هشتم در شهر رنده اندلس بود.بسیاری از محققان او را نشر دهنده واقعی و نظریه پرداز اصلی مکتب صوفیه شاذلیه در مغرب دور می دانند.
زندگی
أبو عبد الله محمد بن إبراهيم بن عبد الله بن مالك بن إبراهيم بن محمد بن مالك بن إبراهيم بن يحيى بن عبّاد النفزي الحميري،معروف بـه «ابن عباد».به فارس،تلمسان،مراكش ،سلا و طنجة مسافرت نمود و به عنوان خطیب در مسجد قرويين فاس در آنجا مستقر شد و در همان جا درگذشت. از شاگردانش می توان به قاضی و مفسر مشهور ابن السكاك المكناسي اشاره کرد.
آثار
الرسائل الكبرى، در توحيد ، تصوف و آیات متشابه.
التنبيه شرح الحِكم العطائية، از اولین شروح الحِكَم است.
غيث المواهب العلية بشرح الحكم العطائية، و معروف بـه "شرح النفزي على متن السكندري".
كفاية المحتاج.
الرسائل الصغرى.
فتح الطرفة.
شرح أسماء الله الحسنى.
بغية المريد[۱].