عقیلیه
عقيليه مطابق طايفه اى مشتمل بر هزار خانوار از مؤمنان مروت شعار بودند که در بهترین مکان جغرافیایی در شوشتر که بهترین نقطه آن بوم و بر در دشت و صحرایی خوش منظر که محل نصب خیمه ها و توقف گاه احشام شان بود؛ زندگی می کردند. آن ها بزرگان طایفه خود را به عقیل بن ابی طالب برادر حضرت علی علیه السلام منسوب می کردند. بزرگ آنان شخصی به نام میرحسین عقیلی بود که در بخشش وسخاوت حاتم طایی زمان خود به حساب می آمد. سادات شوشتر را خال و عروس خاندان پیامبر ص را خلخال می نامیدند. [۱] [۲]
پانویس
،