محمد بن العیدروس با نام مستعار «سعد» (۱۳۵۱ تا ۱۴۳۲ه.ق) امام، نویسنده و استاد علوم قرآنی بود و زاهدانه و متواضعانه خارج از کانون توجه زندگی کرد. اما او به خاطر تربیت بسیاری از حافظان قرآن و تالیف بیش از صد عنوان کتاب دینی و علمی و فرهنگی که کتابخانه معروف حضرمی یمنی را تحت تاثیر قرار داد، نزد مردم جایگاه ویژه ای داشت.

نسب

محمد بن علوی بن عمر بن عیدروس بن علوی بن عبد الله بن علوی بن عبد الله بن حسن بن علوی بن عبد الله بن أحمد بن حسین بن عبد الله العیدروس بن أبی بكر السكران بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی طالب، و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است.

او سی و پنجمین نوه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است.

تولد و تربیت

در سال ۱۳۵۱ هدرموت در شهر تریم به دنیا آمد و در آنجا بزرگ و بزرگ شد و از دانشمندان آن گرفت، به ویژه در ازهر هادراموت رباط تریم، سپس در سال ۱۳۷۱ ه .خ برای کسب معاش به عدن نقل مکان کرد و حدود بیست سال در آنجا ماند و در مجموعه تمبرهای پستی مشغول به کار شد و از آن ها به دست آورد تا اینکه توسط دولت کمونیستی در زندان انداخته شد و در آنجا با او در آن زمان به شدت تحت درمان دولت قرار گرفت و حتی سه سال و نیم در زندان قرار گرفت که در آن نگهداری می شد. قرآن کامل است.

فعالیت تبلیغی و علمی

پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۹۵ به شهر تریم خود بازگشت و در مسجد سقاف امامی به او داده شد. سپس در سال ۱۳۹۷ نشانه ای برای حفظ قرآن باز کرد که علامت ابومری بود که در دوران حکومت کمونیستی بسته شده بود و توسط تعداد زیادی از کسانی که مایل به حفظ این کتاب بزرگ بودند تحصیل کرد و همچنین مکان های زیادی را برای حفظ قرآن باز کرد و برای یادگیری املا و خواندن، به خواندن، نوشتن و نوشتن بیش از ۱۰۰ کتاب پرشور بود. او در بسیاری از سمینارها و همایش ها شرکت کرد و درس های علوم را در مساجد سقاف و بعالوی احیا کرد و واقعاً دانشمند، نویسنده، مربی، پژوهشگر و همکار برای دانشجویان علم بود.

اساتید

بسیاری از علما از تعداد حدود ۴۰ شیخ گرفته شده اند که از آن جمله می توان به موارد زیر نام برد:

عبد الباری بن شیخ العیدروس محمد بن حسن عیدید عبد الله بن عمر الشاطری سالم بن حفیظ بن الشیخ أبی بكر بن سالم علوی بن عبد الله بن شهاب الدین محمد بن عوض بافضل عمر بن علوی الكاف

تالیفات

به حدود صد و بیست نویسنده رسیده است که بسیاری از آن ها به چندین زبان ترجمه شده اند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

«خمسمائة سنة من سنن الصلاة» «فوائد من الإعجاز القرآنی» «نتف الزمان فی أخبار ما قد كان» «كیف تكون غنیا» «علاج النسیان» «النیات» «مختارات من كلام الإمام الحداد» «خواص أسماء الله الحسنى» «الآیات المتشابهات والمتماثلات والمتقاربات من القرآن الكریم» «إحیاء السنن النبویة المهجورة» «النیات الصالحة» «الألعاب الشعبیة فی تریم» «الكلمات الدارجة فی تریم» «أسرار الفاتحة» «الأسئلة القرآنیة» «الظواهر الكونیة» «الظواهر العصریة» «خواص اللیل» «كتاب الحكم» «الأوائل» «فوائد التمر» «عجائب النمل» «ملخص من التراجم» «كیف تتجر» «الأشعار الغریبة» «مقالات ومقابلات صحفیة» «الحرف الوطنیة» «حرف الراء» «كتاب السواك» «الأذان» «دفاع عن الحروف المهملة» «الأبطال من النساء نساء شهیرات» «الماء أصل الحیاة» «الشیوعیة» «الثقلاء» «خصائص رقم (سبعة)» «الشیب والشباب» «خبر كان» «الكنز الثمین من كلام السلف الصالحین» «القراءة» «البكاء» «لا إله إلا الله»

وفات

وی ظهر روز پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۳۱۱ در ۸ اکتبر ۱۴۳۲ درگذشت و بعد از ظهر روز جمعه ۱۶ مهر در گورستان تریم به خاک سپرده شد.

عمر بن حافظ گفت که وقتی کتاب «احیای علوم دین» را که به دست خط خود امام غزالی چاپ شده بود، دریافت کرد، بسیار خوشحال بود و برای خواندن آن از جای خود حرکت نکرد و مرگ او که آن کتاب را در دست داشت، شاد و خندان بود.

پانویس