محمد بن علوی العیدروس

محمد بن العیدروس با نام مستعار «سعد» (۱۳۵۱ تا ۱۴۳۲ه.ق) امام، نویسنده و استاد علوم قرآنی بود و زاهدانه و متواضعانه خارج از کانون توجه زندگی کرد. اما او به خاطر تربیت بسیاری از حافظان قرآن و تالیف بیش از صد عنوان کتاب دینی و علمی و فرهنگی که کتابخانه معروف حضرمی یمنی را تحت تاثیر قرار داد، نزد مردم جایگاه ویژه ای داشت.

نسب

محمد بن علوی بن عمر بن عیدروس بن علوی بن عبد الله بن علوی بن عبد الله بن حسن بن علوی بن عبد الله بن أحمد بن حسین بن عبد الله العیدروس بن أبی بكر السكران بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی طالب، و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است.

او سی و پنجمین نوه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است.

تولد و تربیت

در سال ۱۳۵۱ه.ق در شهر تریم حضرموت به دنیا آمد و در آنجا بزرگ شد و از علمای آن دیار به ویژه اساتید سرشناس حضرموت در مرکز علمی تریم کسب علم کرد. در سال ۱۳۷۱ه.ق برای کسب معاش به عدن نقل مکان کرد و حدود بیست سال در آنجا ماند و در جمع آوری کلکسیون تمبرهای پستی مشغول به کار شد و از آن راه درآمدزایی می کرد تا اینکه توسط دولت کمونیستی دستگیر و به زندان انداخته شد. در آنجا با شدت تحت آزار و اذیت دولت قرار گرفت و سه سال و نیم در زندان ماند. او در این مدت تمام قرآن را حفظ کرد.

فعالیت تبلیغی و علمی

پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۹۵ه.ق به شهر تریم بازگشت و در مسجد سقاف به عنوان امام جماعت مشغول به فعالیت شد. سپس در سال ۱۳۹۷ه.ق مدرسه حفظ قرآنی که مکتب قرآن ابو مریّم نام داشت و توسط دولت کمونیستی تعطیل شده بود را بازگشایی کرد. تعداد زیادی از کسانی که مایل به حفظ این کتاب بزرگ بودند در دوره های حفظ شرکت جستند. او در ادامه مکان های زیادی را برای روخوانی و قرائت و حفظ قرآن ایجاد کرد. او علاقه وافری به خواندن و نوشتن داشت و بیش از ۱۰۰ کتاب نوشت. او در بسیاری از سمینارها و همایش ها شرکت کرد و در فعال سازی درس های مساجد سقاف و باعلوی تلاش وافر کرد. او واقعاً دانشمند، نویسنده، مربی، پژوهشگر و یاری دهنده دانشجویان بود.

اساتید

او نزد حدود ۴۰ نفر از اساتید آموزش دید که از آن جمله می توان از افراد زیر نام برد:

عبد الباری بن شیخ العیدروس

محمد بن حسن عیدید

عبد الله بن عمر الشاطری

سالم بن حفیظ بن الشیخ أبی بكر بن سالم

علوی بن عبد الله بن شهاب الدین

محمد بن عوض بافضل

عمر بن علوی الكاف

تالیفات

به حدود صد و بیست نویسنده رسیده است که بسیاری از آن ها به چندین زبان ترجمه شده اند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

«خمسمائة سنة من سنن الصلاة»

«فوائد من الإعجاز القرآنی»

«نتف الزمان فی أخبار ما قد كان»

«كیف تكون غنیا»

«علاج النسیان»

«النیات»

«مختارات من كلام الإمام الحداد»

«خواص أسماء الله الحسنى»

«الآیات المتشابهات والمتماثلات والمتقاربات من القرآن الكریم»

«إحیاء السنن النبویة المهجورة»

«النیات الصالحة»

«الألعاب الشعبیة فی تریم»

«الكلمات الدارجة فی تریم»

«أسرار الفاتحة»

«الأسئلة القرآنیة»

«الظواهر الكونیة»

«الظواهر العصریة»

«خواص اللیل»

«كتاب الحكم»

«الأوائل»

«فوائد التمر»

«عجائب النمل»

«ملخص من التراجم»

«كیف تتجر»

«الأشعار الغریبة»

«مقالات ومقابلات صحفیة»

«الحرف الوطنیة»

«حرف الراء»

«كتاب السواك»

«الأذان»

«دفاع عن الحروف المهملة»

«الأبطال من النساء نساء شهیرات»

«الماء أصل الحیاة»

«الشیوعیة»

«الثقلاء»

«خصائص رقم (سبعة)»

«الشیب والشباب»

«خبر كان»

«الكنز الثمین من كلام السلف الصالحین»

«القراءة»

«البكاء»

«لا إله إلا الله»

وفات

وی ظهر روز پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۳۱۱ در ۸ اکتبر ۱۴۳۲ درگذشت و بعد از ظهر روز جمعه ۱۶ مهر در گورستان تریم به خاک سپرده شد.

عمر بن حافظ گفت که وقتی کتاب «احیای علوم دین» را که به دست خط خود امام غزالی چاپ شده بود، دریافت کرد، بسیار خوشحال بود و برای خواندن آن از جای خود حرکت نکرد و مرگ او که آن کتاب را در دست داشت، شاد و خندان بود.