محمد رشاد البیتی

نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۴:۰۶، ۱۴ فوریه ۲۰۲۲؛

محمد رشاد البیتی (۱۳۴۴-۱۴۳۸ ه.ق) قاضی یمنی، فقیه شافعی و از علمای ادبیات عرب است. بیش از شانزده سال در وادی حجر و برخی شهرهای همسایه حضرموت متولی قوه قضائیه بوده است.

زندگی نامه

او در شهر کنینه در سرزمین حضرموت در ۲۰ رمضان (۱۳۴۴ه.ق) به دنیا آمد، و پدرش او را از کنینه به شهر محمده منتقل کرد. 11 ساله بود که پدرش از دنیا رفت و توسط عمویش شیخ بن عبدالرحمن، بزرگ شد و توصیه کرد محمد رشاد و پسرش عبدالرحمن برای یادگیری قرآن کریم نزد سید صالح بن علی بن حسن البیتی بروند و قرآن را کامل حفظ کنند. محمد رشاد ۱۳ ساله بود که تمام قرآن را حفظ کرد.

سپس نزد قاضی احمد الغزالی بن محمد المشهور البیتی رفت. او در مسجد کوچکی در محمده درس می‌داد. کتاب «الرسالة الجامعة» احمد بن زین الحبشی را نزد استاد احمد الغزالی خواند و آن را حفظ کرد. سپس «سفينة النجاة» را خواند و مقداری از «الزبد» برای ابن رسلان را حفظ کرد و اصول علم نحو را خواند. سپس به الشحر و عمان نقل مکان کرد، سپس به کنینه بازگشت و برای سفر به تریم با مادرش مشورت کرد تا به دنبال دانش باشد و در این مدت به کنینه‌ی استاد محمد بن عوض العمودی که امام مسجد بود رسید. استاد محمد بسیار او را اکرام و احترام کرد و محمد رشاد مدتی نزد او ماند و برخی کتاب ها مانند «السفينة»، و«نيل الرجاء»، و«متن الغاية والتقريب»، و«زيتونة الإلقاح في أحكام النكاح» برای شيخ عبد الله باسودان، سپس شرح آن «فتح الفتاح» برای الباجوري را خواند، سپس فرائض را خواند بعد از آنکه منظومه «الرحبية» را حفظ کرد، و شیخ محمد آن را به صورت کامل برای او شرح داد. بعد از آن «شرح سبط المارديني على الرحبية» را خواند، و بعد از آن بخشی از «فتح المعين»را خواند. تا جایی که فارغ التحصیل شد، و در فقه بسیار قوی شد و در این علم مطالب محکمی به عنوان تعلیقه بر آثار دیگران نوشت. گفته می‌شود که این نوشته‌ها با موضوعات معاملات و نکاح و مانند آن در محمده موجود است. بعد از آنکه شیخ محمد العمودی از مردم منطقه به تنگ آمد و از درس دادن دست کشید، محمد رشاد به درخواست عمویش شیخ پس از مرگ عمویش عبدالله از کنینه به محمده نقل مکان کرد.

هنگامی که به دستور عمویش به شهر محمدا نقل مکان کرد، خدا و تحصیل کرده ها را صدا زد، به مردم بین مراکش و شام در مسجد آموزش داد و سال ها به آموزش مردم در مورد دین خود به ویژه مسائل عبادت و اصلاح برای عموم مردم ادامه داد. اون رفت به شهر تريم و قبل از ورودش تریم به دیدار دوآان رفت و در آنجا با حبیب مصطفی المهزار ملاقات کرد، از شیخ سعید بن عیسی الآمودی در قودون دیدن کرد، سپس به تریم رسید و چهار ماه در رباط تریم ماند و شیخ علاوی بن عبدالله بن شیهاب، در مسجد پدربزرگش شیهاب الدین و همچنین در مسجد سرور اقامت کرد. او در آن زمان با بقیه بزرگان تریم تماس گرفت و درس های آن ها را گرفت و در این زمان مرخصی و لباس ش را گرفت. او سپس دیدار دوباره از تریم را برایش آسان تر کرد و در دومین سفرش به آن، محمد بن هادی الثقاف بازدید کرد، مرخصی عمومی تعطیلات کرد، مرخصی خصوصی برای خواندن سورات الکهف در روز جمعه و دعاهایی که پس از خواندن آن در جای خود قرار داده بود.

مسئولیت قوه قضائیه

رئیس شورای عالی قضایی شیخ عبدالله بن عوض بکر پس از بازگشت از اولین سفرش به کشورش محمدا با او تماس گرفت و پس از بررسی از او خواست تا این کار را انجام دهد و قوه قضائیه را بر عهده گرفت، و ارجاع او را به تحصیل در قوه قضاییه در آقای محسن بن جعفر بن الوی بونمی مفید به مدت دو سال، خواندن آن در این دو سال گروه قضایی، و فتح منصوب از البیوا، و در راه او خواندن مکمل، و در طومار رهبا و توضیح داده شده، و خواندن به شیخ احمد بن محمد باکوزا منصوب کامل فتح است. سپس توسط شیخ علی بومخرما باقر برای آموزش قضایی در دادگاه قرار گرفت، سپس پس از بازنشسته شدن شیخ علی بعدخره قاضی سابق، دادگاه را در دست گرفت و بیش از شش ماه در گائل قاضی ماند.

از آنجا که سرزمین هاجر بن دگر به ناآرامی مشهور است و چند قبیله در آنجا ساکن شده اند و مردم آن در آن بسیار خوب هستند و قاضی به ندرت در آنجا می ماند، شورای عالی قضایی آن را مناسب تر می کرد که محمد رشاد در آنجا قوه قضائیه را در دست بگیرد و او ۱۶ سال را در آنجا گذراند. در زمان تصدی عدالت به خانه اش و حوادث دیگر شلیک شد و شورای عالی مطلع شد و اداره به وزیر رسید و دولت موضوع را نادیده گرفت و آقای عبدالله محفوظ الحداد رئیس وقت شورای عالی قضایی از شکست دولت در آن دستور خشمگین شد و به او دستور داد دادگاه را ببندد. عبدالله محفوظ الحداد پس از بستن دربار در سنگی از او خواست که در موکله بماند، سپس در جریان انقلاب قاضی را در شهر تعیین کرد و حکومت را در دست گرفت و چهار ماه در قوه قضائیه در آنجا ماند و طی آن با شیخ عبدالکریم الملحی و آقای سالم بن عبدالله بن عبدالرحمن الشیخ ابوبکر موافقت کرد.

از مشهورترین شاگردان او محمد بن علی بعهده است.

زندگی در حجاز

در پایان سال ۱۳۸۹ به دو مسجد مقدس رفت، و حج کرد، اولین ورود او به حجاب، که در این مدت بسیاری از علما موافقت کردند، و اولین مورد توافق حبیب احمد مشحور الحداد در جده بود، و به حضور در شورای او ادامه داد و سپس با برخی از علما در مکه موافقت کرد، از جمله: الوی بن عباس الملکی، حسن بن محمد المشات، و محمد امین کوتبی، توسط عبدالله بن محمد صادق الحبشی. او به یمن بازگشت و سپس مدتی در قوه قضائیه ماند تا اینکه اوضاع از حکومت سوسیالیستی آشفته شد و با مسائلی مواجه شد که پس از آن دوباره به حجاب سفر کرد و ساکن شد.

وفات

وی در جده عربستان سعودی در روز دوشنبه ۲ مُهر سال ۱۴۳۸ ه .خ در حدود ۹۴ سالگی درگذشت و جسدش پس از نماز بر او در مسجدالبرس، برای دفن در قبرستان المعه به مکه برده شد.

تالیفات

التقريرات البهية على متن الآجرُّوميَّة.