اهل الاهواء
اهل الاهواء به فرقه‌هایی می‌گویند که در عقاید دینی و شرعی با عامه اهل سنت مخالف اند.
معنای اهواء در لغت
اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.
معنای اهواء در اصطلاح
اهل الاهواء در اصطلاح متکلمان اهل سنت در باره فرقه هایی رایج شده است که در عقاید دینی و فروع کلامی با آن ها مخالف بوده و از مسیر حق خارج شده اند. مثل جبریه، قدریه، مجسمه و معطله اهل اهواء شمرده می شوند.[۱]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77 با ویرایش و دخل و تصرف لازم در عبارات.