جلالیه
جلالیه ظاهرا «صوفیه» منتسب به جلال الدین محمد بلخى (مولوی) صاحب کتاب مثنوى یا به نوه او جلال الدین فریدون مشهور به عارف است که پس از بهاءالدین ولد فرزند مولانا جلال الدین، بر مسند قطبیت نشست. و یا شاید این «جلالیه» فرقه اى از دراویش خاکسار باشند. [۱] [۲] در برخی دیگر از منابع نیز نوشته اند که جلالیه از صوفیه اند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلال الدین مولوی رومی است و گویا ابن بطوطه جمعی از آنان را دیده است. [۳]