وعیدیه
وعيديه فرقه اى از مسلمانان بودند که به وعد و وعید اعتقاد داشتند و خصوصا عقیده آن ها در باره وعید افراط گونه بود به طوری که در ترساندن بندگان خدا از آتش دوزخ مبالغه می کردند مثلا می گفتند که اگر کسی هزار سال عمر کند و در این هزار سال تمام روزها را روزه بگیرد و شب ها تا صبح در حال عبادت باشد، اما به محض آن که یک گناه کبیره از او سر بزند و بدون توبه بمیرد، به طور دایم در دوزخ می ماند و تمام اعمال و عباداتش به هدر خواهد رفت. ولی نظر شیعه آن است که رسول خدا (ص) و امامان معصوم و حضرت زهرا همراه با پیامبران بزرگ شفیع گناهکاران خواهند شد و چنین افرادی سر انجام وارد بهشت خواهند شد. [۱] [۲] [۳]