عمر بن حفیظ

حبیب عمر بن حفیظ

عنوان مقاله	حبیب عمر بن حفیظ
زبان مقاله	فارسی
اطلاعات نشر	ایران – قم – پژوهشگاه مطالعات تقریبی

عمر بن محمد بن سالم بن حافظ مشهور به حبیب عمر بن حفیظ، واعظ اسلامی و رئیس دارالمصطفی مطالعات اسلامی در طارم و عضو شورای عالی مشورتی بنیاد طباح در ابوظبی است. او از خانواده رسول خدا محمد(ص) و از خانواده آقای آل بعلاوی حضرمی هاشمی است. او از برجسته‌ترین علمای جهان اسلام به شمار می‌رود. دارای ارتباط قوی که تأثیر ارتباط وی به همه کشورهای جنوب شرقی آسیا، شرق آفریقا، اروپا و آمریکا رسید. هزاران دانشجو و دانشمند از مرکز دارالمصطفی آن فارغ‌التحصیل شده‌اند که در مناطق مختلف جهان به عنوان پرچم‌های دعوت به خدا تبدیل شده‌اند. وی سخنرانی‌ها و سمپوزیوم های علمی زیادی برگزار کرد و در شرکت در تعدادی از کنفرانس‌های اسلامی در سراسر جهان شرکت کرد. او همچنین برنامه‌های روشنگری فراوان درس‌های متعدد و مصاحبه در بسیاری از شبکه‌های ماهواره‌ای دارد.

نسب

عمر بن محمد بن سالم بن حافظ بن عبدالله بن ابی‌بکر بن عیدروس بن عمر بن عیدروس بن عمر بن ابی‌بکر بن عیدروس بن الحسین بن شیخ ابی‌بکر بن سالم بن عبدالله بن عبدالرحمان بن عبدالله بن عبدالرحمان ال- ثقف بن محمد مولا الدویله بن علی بن علوی الغوار بن الفقیه، سرهنگ دوم محمد بن علی بن محمد، مالک میربات بن علی، خلیع بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن احمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریدی بن جعفر صادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین فرزند الحسین نوه امام علی بن ابی‌طالب و امام علی همسر فاطمه بنت محمد وی سی و هشتمین نوه پیامبر خدا محمد مصطفی(ص) در نسب خود است.

زندگی‌نامه

وی در طارم، حضرموت، یمن در چهارمین دوشنبه ماه محرم الحرام سال 1383 هجری قمری مصادف با 27 مه 1963 میلادی متولد شد. او در آنجا پرورش یافت. قرآن کریم را حفظ کرد و در آغوش پدرش در محیط علمی اسلامی پرورش یافت. سپس علوم شرع را از قرآن، حدیث، فقه، که منشأ علوم و رفتار زبان عربی به دست علمای حضرموت فراگرفت که مهمترین آنها پدرش مفتی طارم بود. او در پانزده سالگی شروع به تدریس و تبلیغ و دعوت مردم به خدا کرد. وی همواره به یادگیری و تحصیل ادامه داد.

هجرت به البیضاء

سپس با بدتر شدن حکومت کمونیستی در آن زمان او در ابتدای ماه صفر المظفر 1402 هجری قمری به شهر البیضا در یمن رفت و تحصیلات خود را ادامه داد و خدا را فرا خواند. او مشتاق برگزاری کلاس‌ها و مجالس علمی بود و مکرراً در مناطق مختلف البیضاء، الحدیده، تعز و دیگر مناطق در جهت اسلام زیست نمود.

هجرت به عمان

در اواسط سال 1411 هجری قمری وی به درخواست بزرگان منطقه سلاله به سلطنت عمان رفت و حدود یک سال و نیم به عنوان مبلغ معلم و هدایت پیامبر که صلوات و درود خدا بر او و خانواده اش باد، در آنجا اقامت داشت. از جایی که او مشتاق برگزاری درس بود جوانان را به هم نزدیک کرده و آنها را در مورد دین خود روشن کرد.

بازگشت به حضرموت

حبیب عمر حفیظدر سال 1413 هجری قمری به شهر اشهر در فرمانداری حضرموت نقل مکان کرد و در آنجا به تحصیل علوم اسلامی در رباط الشهر ادامه داد و مدتی به عنوان واعظ در آنجا زندگی کرد. تا جایی که بسیاری از دانش آموزان از جنبه های مختلف جمهوری یمن و برخی مناطق جنوب شرقی آسیا از وی دیدن کردند. سپس به شهر طارم نقل مکان کرد ، در آنجا مستقر شد و بخاطر تعداد بسیار زیاد دانش‌آموزان که از نقاط مختلف جهان به وی مراجعه می‌کردند به فکر تأسیس (دار المصطفی برای مطالعات اسلامی) افتاد و در 1414 ق / 1994 م آن راتأسیس وآغاز به تربیت شاگرد کرد.

و با قصد اشاعه اسلام، آن را بر اساس موارد زیر بمار گرفت:

• آموزش علوم پزشکی قانونی با زنجیره پیوسته راویان به روش تحقیق و روش ارثی ، با در نظر گرفتن وسایل و روش‌های مدرن و مفید و پیوند با واقعیت برای تسهیل کاربرد.
• پاکسازی روح با هدف صداقت، تهذیب قلب و تهذیب اخلاق.
• توانایی و عزم راسخ برای اظهارنظرهای خوب و ارائه خوب.

ایشان به بنای ساختمان مرکز اسلامی همت گماشت که در روز سه شنبه 29 ذی الحجه 1417 هجری قمری / 6 مه 1997 میلادی رسماً افتتاح شد و دانش آموزان و بازدیدکنندگان از سراسر جهان هنوز هم به آنجا سرازیر می‌شوند و با فارغ‌التحصیلان این مرکز آموزشی ارتباط می‌گیرند. پس از ادامه تدریس و دعوت به خدا در تعدادی از کشورها. او همچنین علاقه زیادی به گسترش آگاهی دینی در شهر طارم دارد ، جایی که چندین شورا برگزار کرد ، مهمترین آنها جلسه هفتگی دوشنبه است که در میدان عمومی در مرکز شهر برگزار می شود و صدها نفر در آن شرکت می‌کنند. ساکنان شهر وی بارها به مناطق مختلف در سرزمین یمن سفر کرده و سخنرانی های زیادی در دانشگاه ها ، موسسات و باشگاه های یمن داشته است.

استادان و مشایخ

وی تحصیلات خود را نزد تعدادی از علما و شیوخ حضرموت و یمن گذراند. او همچنین برای یادگیری از علمای آن به دو مسجد مقدس رفت و از چندین شیوخ مجوز علمی گرفت. از جمله این علما می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. پدرش محمد بن سالم بن حافظ؛
2. برادرش علی المشور بن حافظ؛
3. ابراهیم بن عمر بن عقیل؛
4. محمد بن علوی بن شهاب‌الدین؛
5. محمد بن عبدالله الحدار؛
6. عبدالقادر بن احمد السقاف؛
7. احمد مشور بن طه الحداد؛
8. احمد بن علی بن شیخ ابی‌بکر بن سالم؛
9. عبدالله بن شیخ العیدروس؛
10. عبدالله بن حسن بلفقیه؛
11. عمر بن علوی الکاف؛
12. احمد بن حسن الحداد؛
13. سالم بن عبدالله الشطری؛
14. زین بن ابراهیم بن سومایت؛
15. ابوبکر العطاس بن عبدالله الحباشی؛
16. محمد بن علوی مالکی؛
17. فضل بن عبدالرحمان ؛
18. توفیق امان؛
19. محمد یاسین الفدانی؛
20. عبدالفتاح ابوغده؛

سفرها

ایشان سفرهای زیادی در دعوت به خدا و گسترش دانش اسلامی در کشورهای مختلف مانند شام ، مصر ، سودان ، هند ، پاکستان ، اندونزی ، مالزی ، سنگاپور ، برونئی ، سریلانکا ، کنیا ، تانزانیا ، کومور و خلیج فارس انجام داده است. و با پشتیبانی بسیاری از محققان در آن سفرها تماس گرفت. وی همچنین با شرکت در تعدادی از کنفرانس‌های اسلامی شرکت کرد که جدیدترین آنها عبارت بودند از:

• دوازدهمین کنفرانس آکادمی تحقیقات اسلامی تحت حمایت الازهر الشریف با عنوان (این اسلام است) که در قاهره ، پایتخت جمهوری عربی مصر ، در سوم صفر 1422 هجری قمری برگزار شد.
• کنفرانس (این اسلام است) در سریلانکا در ماه محرم 1423 هجری قمری برگزار شد.
• مجمع بین المللی دانش پژوهان در مالزی با عنوان (اسلام در عصر جهانی شدن) از 11 تا 13 جمادی الاول 1424 ق.
• کنفرانس (راهنمای پیامبر در دعوت و هدایت) که توسط وزارت دادگستری، امور اسلامی و اوقاف در امارات متحده عربی از 11 تا 16 رمضان 1425 هجری قمری برگزار شد.
• کنفرانس (ما و دیگری) که توسط وزارت اوقاف و امور اسلامی در ایالت کویت از 6 تا 8 صفرالخیر 1427 ق برگزار شد.
• کنفرانس گفتگوی اسلامی-مسیحی در دانشگاه کمبریج انگلستان از 11 تا 15 شوال 1429 هجری قمری.
• کنفرانس اهل‌سنت والجماعه یا کنفرانس بین المللی علمای مسلمان معروف به (کنفرانس چچن) یا کنفرانس گروزنی که به میزبانی شهر گروزنی پایتخت جمهوری چچن از 21 تا 21 برگزار شد. 23 ذی القعده 1437 ق.

تالیفات

1. او دارای بسیاری از کتابها و نشریات سمعی و بصری است از جمله:
2. «إسعاف طالبی رضا الخلاق ببیان مکارم الأخلاق»؛
3. «توجیهات الطلاب»؛
4. «توجیه النبیه لمرضاة باریه»؛
5. «الخطاب الإسلامی فی المؤسسات الدینیة»؛
6. «شرح منظومة السند العلوی»؛
7. «خلُقنا»؛
8. «الذخیرة المشرفة» وقد ترجم لعدة لغات؛
9. «خلاصة المدد النبوی» فی الأذکار؛
10. «الضیاءاللامع بذکر مولد النبی الشافع»؛
11. «الشراب الطهور فی ذکر سیرة بدرالبدور»؛
12. «التوجیهات النبویة فی الخطب الجمعیة»؛
13. «فیض الإمداد فی خطب الجمعة والکسوفین والاستسقاء والأعیاد»؛
14. «المختار من شفاء السقیم»؛
15. «ثقافة الخطیب»؛
16. «نور الإیمان من کلام حبیب الرحمن»؛
17. «مملکة القلب والأعضاء»؛
18. دیوان شعر بعنوان: «فائضات المن من رحمات وهّاب المنن».

منبع

"موقع الداعیة الحبیب عمر بن محمد بن سالم بن حفیظ". مؤرشف من الأصل فی 27 مایو 2019.