نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۵:۴۱، ۸ ژوئن ۲۰۲۲؛

سعد جاویش یا سعد سعد ریزق جاویش از علمای ازهر، تجدد طلب، معلم حدیث و علم در دانشگاه الازهر و شیخی از شیخ های ستون در حدیث الشریف است و علوم او در مسجد الازهر با امام حسین بن علی، رضایت خدا، به دود و سال خود پایان می دهد.

تولد

دکتر سعد سعد ریزک جاوید۳ در بهار دیگر در سال ۱۳۶۰هجری در فروردین |۱۳۲۰ ه .ق در روستای ریزک جویش از مرکز سیدی سالم در استان کفر الشیخ برای خانواده ای علمی به دنیا آمد که با امام حسین بن علی، رضایت خدا، به دود و سال خود پایان می دهد.

تحصیلات

پدرش امام مسجد روستا بود و حافظ کتاب خدا بود و از پسرش سعدا خواست تا قرآن را حفظ کند و در سنین پایین آن را به طور کامل حفظ کند. پس از اتمام قرآن در سال ۱۳ به مؤسسه دینی داسوک در الازهری پیوست. او در سال ۱۳۴۲ دبیرستان ازهر را در نظام قدیمی از مؤسسه مذهبی دسوک دریافت کرد. سپس مدرک بین المللی خود را از دانشکده خاستگاه های مذهبی دانشگاه الازهر در گروه تفسیر و علوم مدرن با برآورد کلی بسیار خوب در سال ۱۹۶۸ دریافت کرد سپس مدرک کارشناسی ارشد خود را در سال ۱۹۷۰ با موضوع «نگرش سال از آرایش» دریافت کرد او دکترای خود را در سال ۱۳۵۵ با افتخارات اول دریافت کرد و چاپ نامه را به هزینه دانشگاه و گردش آن بین دانشگاه ها توصیه کرد و موضوع آن «بلند کردن خجالت ملت در پرتو کتاب و سنن» بود. او به خاطر پژوهش هایش «عصر زکات» و «سپیده دم شیطان» در علم هدیه نبوی استادی گرفت

استادان

والده سعد رزق جاویش
محمد یاسین الفادانی
عبدالحلیم محمود
محمد أمین التازی
محمد السید ندا
محمد أبو شهبه
محمد علی أحمدین
عبدالوهاب غزلان
أحمد السید الکومی
محمد السید ندا
سلیمان دنیا
محمد فتح الله بدران
محمد الحافظ التیجانی
عبد الله بن الصدیق الغماری
محمد بن علوی المالکی
محمد عبدالحکیم بن شرف القادری
شیخ الإسلام بالهند محمد طاهر القادری
الحبیب عباس بن محمد السقاف
الشرباصی الحسنین
محمد علی السماحی
محمد أبوالعیون
عبدالوهاب عبداللطیف
محمد زکی الدین إبراهیم
نجم الدین محمد أمین الکردی
محمد خلیل الخطیب النیدی
مصطفى أبو سلیمان الندوی
أحمد نور سیف
رفعت فوزی عبدالمطلب
أحمد معبد عبدالکریم.

تالیفات

رفع الحرج عن الأمة فی ضوء الکتاب والسنة.
وکتاب موقف السنة من التبرج،
السنة مسؤلیة الأمة شبهات وردود،
آداب الدعاء،
آداب العلم ،
السنن الذکیة فی الفضائل النبویة (٨أجزاء)
نزغ الشیطان
السنة المشرفة وعلوم الحدیث
المأدبة النبویة فی الهبة والهدیة والوصیة
التوجیهات النبویة لسلامة المعاملات الإسلامیة
قضایا حدیثیة
على طریق الهجرة
ألقاب أهل الله
جبر الخاطر
البکَّاؤون
ناشئة اللیل
ضوء القمر
شواهد الإیمان (جزآن)
المسحة المحمدیة
تذکیر المحبین بأسانیدى إلى سنة خاتم النبیین صلى الله علیه وسلم (طبع بذیل سَبَت شیخه محمد یاسین الفادنی المسمى بالعقد الفرید)
منبر التحریر
کشف الهوى
السنة النبویة شبهات وردود.

کتاب هایی که در الازهر و غیر آن قرائت کرد

صحیح البخاری
صحیح مسلم
موطأ الإمام مالک
جامع الترمذی
سنن أبی داوود
سنن النسائی
سنن ابن ماجة
فتح الباری شرح صحیح البخاری للإمام ابن حجر العسقلانی
عمدة القاری شرح صحیح البخاری للإمام بدر الدین العینی
بهجة النفوس لأبی جمرة
صحیح مسلم بشرح الإمام النووی
الأربعون النوویة للإمام یحیى بن شرف النووی
الشفا بتعریف حقوق المصطفى لالقاضی عیاض.
الأوائل السنبلیة
الشمائل المحمدیة
أوجز السِّیَر لابن فارس
الأربعون العجلونیة
الأربعون التُساعیة لابن دقیق العید
فضل الصلاة على النبی صلى الله علیه وسلم لابن فارس
الأحادیث المعللةلـابن المدینی البصری

کما کانت له أحادیث إذاعیة مسجلة فی إذاعة القرآن الکریم بالقاهرة وله العدید من المقالات والبرامج واللقاءات التلیفزیونیة داخل مصر و خارجها والتی تمحورت حول السنة والشبهات المثارة حولها .

فعالیت

عمل واعظاَ عاماَ فور تخرجه 1968م بالقاهرة فی وعظ الأزهر. ثم عین معیداً بکلیة أصول الدین بالقاهرة سنة 1970م. ثم بات مدرساً بقسم الحدیث وعلومه سنة 1976م. حصل على درجة أستاذ مساعد عام 1981م. ثم على درجة أستاذ سنة 1986م . وقد عمل مدرساً بکلیة الشریعة بجامعة أم القرى بمکة المکرمة فی قسم الشریعة من عام ١٩٧٩م إلى ١٩٨٤م یساوی 1400هـ الى 1404هـ . کان له کرسی إسبوعی بالمسجد الحرام بمکة المکرمة خلال هذه المدة ، وبعدها عاد للعمل أستاذاً بکلیة أصول الدین بالقاهرة. عمل أستاذاً فی کلیة التربیة للبنات بالریاض من سنة 1409هـ وحتى سنة 1414هـ ، وفی خلال هذه المدة کان عضواً بلجنة تطویر المناهج بالرئاسه العامه لتعلیم البنات بالمملکة العربیة السعودیة ، وشارک فی عدة مؤلفات فی التفسیر والحدیث والفقه والقراءات وعلوم الحدیث وذلک لمدارس تحفیظ القرآن الکریم الثانویة التابعة للرئاسة العامة لتعلیم البنات بالمملکة العربیة السعودیة. ناقش وأشرف خلال هذه الفترة على العدید من رسائل الدکتوراه والماجستیر ونوقشت بالکلیة وانتدب لمناقشة رسائل بجامعة أم القرى وجامعة الإمام. رشح أیضاً أستاذاً زائراً لکلیة البنات بـجامعة الملک عبدالعزیز بجده سنة ٢٠٠١م المساوی لـ 1421هـ. کان عضوًا باللجنة العلمیة الدائمة لترقیة الأساتذة بجامعة الأزهر عمل مدرسًا للحدیث النبوی الجامع الأزهر رشحه شیخ الأزهر الأسبق الشیخ محمد سید طنطاوى لعمادة کلیة أصول الدین بالقاهرة فرفضها وقدم استقالته اعتراضاً فألغى الشیخ الفکرة فعاد إلى عمله أستاذاً للحدیث وعلومه بالکلیة. رفض دخول هیئة کبار العلماء بالأزهر الشریف.

همایش‌ها

او در بسیاری از کنفرانس های علمی در جهان اسلام شرکت کرده است، از جمله:

کنفرانس «ارشاد پیامبر برای وکالت و ارشاد» که در رمضان ۱۴۲۵ ه .خ (۱۳۸۳) در امارات متحده عربی برگزار شد. کنفرانس "متحد کردن ملت و اصلاح مفاهیم دینی" در مالزی در ماه شبان در سال 1427 ه .ش (2006م) برگزار شد

وفات

او علاوه بر سخنرانی در دانشگاه، مؤسسه ها و مراکز مذهبی، علاوه بر درس هایش در الازهر الشریف و اطراف، هر جمعه خانه اش را برای دانشجویان حدیث پیامبر باز می کرد و بارها از او دعوت می شد که خدا را به مهر و موم بخار واقعی که سه سال قبل از مرگش آغاز کرده بود، ببندد و خدا دعاهایش را جواب داد، بنابراین او این را داشت.

او پس از نماز خواندن در سحرگاه یکشنبه ۲۵ آبان ۱۳۹۸ در سن ۷۸ سالگی در گذشت.

پانویس