عاندیه

عاندیه‏ پیروان ابوالفضل عاند و از شاخه «کرّامیه» بودند.

شرح حال

موسس این فرقه علم خود را از نضر بن شمیل اخذ کرد و او از عبدان سمرقندى و سمرقندى از محمّد سجزى و وى از محمد بن کرام فراگرفت. مذهب ایشان در زمان طاهریان در نیشابور ظاهر شد.