طریقت دسوقیه

تصوف در مصر

«طریقت دسوقیه» از جمله طریقت‌های قرن هفتم است که ابراهیم دسوقی در مصر آن را تأسیس کرد. این طریقه به سبب شهری که موسس آن در آنجا به دنیا آمده و مدفون است به دسوقیه شهرت یافت. موسس این طریقه تاثیر زیادی در عصر خود داشته و در حال حاضر نیز از اقطاب مهم مصر به شمار می‌آید. اکنون این طریقه در بسیاری از کشورهای جهان داری زاویه‌های است که مراسم و آداب طریقت در آنجا انجام می‌شود. مرکز فعالیت این طریقت در اروپا در آلمان قرار دارد. انتشار «طریقت دسوقیه» در کشورهای دیگر بیشتر از طریق شاخۀ برهانیه می‌باشد.

مؤسس طریقه

ابراهیم دسوقی آخرین قطب از اقطاب اربعه، بنیانگذار طریقت دسوقیه است. وی در سال 653 ق، در دسوق^[۱]، شهری از شهرهای مصر سفلی متولد شد. بعد از او برادرش شیخ موسی ابوالعمران جانشین او شد که نقش بسزایی در ترویج این طریقت داشت.

انشعابات

این طریقه همانند طریقت‌های دیگر در طول تاریخ انشعاب‌هایی داشته که به‌طور کلی می‌توان به انشعابات ذیل اشاره کرد.

برهامیه؛
شهاویه؛
شرنوبیه؛
سعیدیه شرنوبیه؛
مجاهدیه؛
برهانیه دسوقیه شاذلیه؛
دسوقیه محمدیه.

در حال حاضر شهاویه، شرنوبیه و برهانیه از شاخه‌های مهم دسوقیه هستند.

کرسی‌نامۀ طریقت

ابراهیم دسوقی خرقه را از شیخ نجمالدین محمود اصفهانی و او از شیخ نورالدین عبدالصمد نظری واو از نجیب الدین علی شیرازی و او از شیخ شهاب‌ الین سهرودی و او از شیخ ابی النجیب ضاءالدین عبدالقادر سهروردی و او از شیخ وجیه الدین و او از شیخ فرج زنجانی و او از ابی العباس نهاوندی و او از شیخ محمد بن حفیف شیرازی واو از شیخ قاضی ریم لبی محمد بغدادی و او از جنید بغدادی و او از سری سقطی و او از معروف کرخی و او از شیخ داود طائی و او از شیخ حبیب عجمی و او از شیخ حسن بصری و او از امام علی (علیه السلام) و آن حضرت از پیامبر اکرم (صل الله علیه و آله وسلم) اخذ خرقه کرده‌اند.

جستارهای وابسته

پانویس

↑ واژۀ «دسوق»، لفظی عربی و از ریشۀ «دسق» به معنای امتلا و پر شدن است. این واژه اشاره به شهری دارد که شبیه حوض پر از آب است.

منابع

ر. ک: جریان‌های معاصر تصوف در مصر طریقت دسوقیه؛ نوشتۀ مریم سعادتی.

[1] واژۀ «دسوق»، لفظی عربی و از ریشۀ «دسق» به معنای امتلا و پر شدن است. این واژه اشاره به شهری دارد که شبیه حوض پر از آب است.

[۱]