سامرا
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۵:۲۳، ۲۵ آوریل ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
سامِرا (به عربی: سامَرّاء) (دگرگونشده ی: سُرَّ مَن رَأیٰ؛ به معنای: شاد شد هر که آن را دید) شهری در میانهٔ عراق[۱]، در استان صلاحالدین؛ در کرانهٔ دجله، ۱۲۵ کیلومتری شمال بغداد جای گرفتهاست. در سال ۸۳۶م به دستور خلیفهٔ عباسی معتصم بالله بنیان نهاده شد تا بهجای بغداد پایتخت شود. سامرا، از شهرهای زیارتی شیعیان در عراق که حرم عسکریین در آن قرار دارد. سامرا در بین تکریت و بغداد واقع است. شهرت این شهر به دلیل وجود بارگاه امامین عسکریین و محل تولد امام مهدی (عج) است. سامرا در سال ۲۲۱ق مرکز خلافت معتصم عباسی شد.
تاریخچه
معتصم بالله خلیفهٔ عباسی (خلافت از ۲۱۸ قمری) دستور ساختن شهر را داد و پس از اتمام به آنجا نقل مکان کرد. بدین ترتیب پایتخت خلافت از شهر بغداد به سامرا منتقل شد. این شهر به نام سازنده آن عسکر المعتصم نیز نامیده میشد. لقب عسکری حسن عسکری امام یازدهم شیعه برگرفته از این نام است.
بابک خرمدین، رهبر جنبش سرخ جامگان برضد اشغالگری اعراب پس از حمله مسلمانان به ایران، در ۱۸ دی سال ۲۳۶ به دستور معتصم بالله کشتهشد. ابتدا دست و پای وی را بهتدریج قطع کردند. سپس جنازهاش را در شهر سامرا بر سر دار کشیدند.[۲]
تا سال ۲۵۶ ه. هشت خلیفه از این شهر حکمرانی و خلافت نمودند. در این سال المعتمد علی اللَّه عباسی بار دیگر به بغداد بازگشت و آنجا را پایتخت خلافت قرار داد. سامرا طی مدت سه دهه پایتختی، توسعه فراوانی یافت و تعداد زیادی از کاخها و تفریحگاهها و مساجد در این شهر ساخته شد.[۳]سامرا در سال ۲۲۷ هجری، که معتصم مرد، به قدری آباد بود که در شکوه و جلال کاخها و زیبایی ابنیه با بغداد رقابت میکرد. شکوه و جلال سامرا تا زمانی پایید که خلفای عباسی انجا را مقر خلافت خود قرار داده بودند. پس از بازگشت آنان به بغداد شکوه و جلال و عظمت سامرا به پایان رسید و آن کاخها یکی پس از دیگری رو به ویرانی نهاد.[۴]
اماکن زیارتی
حرم عسکریین
مدفن امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) مهمترین مکان زیارتی شهر سامرا است.
تخریب حرم عسکریین
حرم امامین عسکریین (ع) دو بار به دست ترویستها تخریب شد. اولین حمله در ۳ اسفند ۱۳۸۴ش. و دومین حمله پس از گذشت شانزده ماه در ۲۳ خرداد ۱۳۸۶ش. رخ داد. در نخستین تخریب، بمبگذاران با به کارگیری بیش از دویست کیلوگرم تیانتی، گنبد و بخشی از گلدستههای طلایی حرم را فروریختند. در حمله دوم نیز گلدستههای طلایی تخریب شد. پس از این حملات تروریستی، بارگاه دو امام، در دست بازسازی و نوسازی قرار گرفت.
سرداب مقدس
سرداب غیبت، زیرزمین خانه مسکونی امام حسن عسکری (ع) بوده که هماکنون در شمال غربی حرم عسکریین در شهر سامرا قرار دارد. گویند این مکان محل زندگی و عبادت امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) در روزهای گرم تابستان بوده است. بنابر گزارشهایی، امام مهدی (عج) نیز بارها در زمان حیات پدر و پس از آن در این مکان دیده شده است.
مدفونان
امام هادی(ع)، امام دهم شیعیان
امام حسن عسکری(ع)، امام یازدهم شیعیان
نرجس خاتون مادر امام زمان(عج) که قبرش داخل ضریح و پشت سر امامین عسکریین قرار دارد
حکیمه خاتون دختر امام جواد(ع) و عمه امام عسکری که در پایین پای امامین عسکریین مدفون است
حسین بن علی الهادی فرزند امام هادی(ع) و برادر امام عسکری(ع)
سمانه یا سمانه مغربیه ملقب به «ام الفضل» مادر امام هادی(ع) که در کنار فرزندش دفن شد
سوسن مادر امام عسکری(ع)
ابرهیم اشتر نخعی فرزند مالک اشتر در منطقه دُجَیل در نزدیکی سامرا
جمیل بن دراج از محدثان شیعه، در منطقه دُجَیل در روستای طارمیه
ابوهاشم جعفری از محدثان و راویان شیعه؛ قبر او داخل ضریح عسکریین است.
ابن سکیت ابویوسف یعقوب بن اسحاق اهوازی
نجاشی دانشمند رجالی شیعه؛ نجاشی در سال ٣٧٢ متولّد و در سال ۴۵٠ در مطيرآباد وفات يافته است، مطيرآباد يا «ميطره» روستايى در نواحى سامرا است.[۵]
آقا رضا همدانی از مراجع تقلید قرن سیزدهم[۶]
زید بن موسی بن جعفر(ع) معروف به زید النار[۷]
محمد بن علی الهادی معروف به امامزاده سید محمد، مدفون در شهر بلد در ۴۵ کیلومتری شهر سامراء[۸]
پانویس
- ↑ ر.ک:مقاله عراق
- ↑ «روزی که بابک خرمدین کشته شد». تاریخ ایرانیان در این روز. ۱ فروردین ۱۳۸. دریافتشده در دی ۱۳۸۶
- ↑ قمی، محمدرضا: اماکن زیارتی و سیاحتی عراق. ویراستار علی ورسهای: [تهران]: نشر مشعر، ۱۳۷۹. ص: ۷۰
- ↑ لسترینج، گای (۱۳۹۳). جغرافیای تاریخی سرزمین های خلافت شرقی. تهران: علمی و فرهنگی. صص. ۶۰ و ۶۱. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۴۴۵-۱۰۵-۸
- ↑ صحتی سردرودی، گزیده سیمای سامرا سینای سه موسی، ص ۱۱۶
- ↑ عتبات عالیات عراق
- ↑ ابنبابویه، ص ۴۹۴
- ↑ احسان مقدس، ص۳۱۲