اهل الاهواء
اهل الاهواء در اصطلاح متکلمان اهل سنت به فرقه هایی می گویند که در عقاید دینی با آن ها مخالفت دارند.
معنای اهواء در لغت
اهواء جمع هوی و به معنای میل و خواهش نفسانی است.
معنای اصطلاحی اهواء
اهواء جمع هوى، كه معنى ميل و خواهش نفسانى مىباشد، و متكلمان اهل سنت اين اصطلاح را درباره كسانى كه عقايد دينى آنها، در بعضى از فروع كلامى با ايشان اختلاف دارند بكار بردهاند. مثلا جبريه، قدريه، روافض، مجسمه و معطله را از اهل اهواء مىشمارند. دايرة المعارف الاسلاميه، ج 3، ص 91. اصول الدين، بغدادى، ص 340، 342.
ص77