سکاکیه
سکاکيه از فرق کلامى شيعه و پيرو ابو جعفر محمد بن خليل سکاک از متکلمان اماميه بودند.
شرح حال
ابو جعفر محمد بن خليل سکاک، شاگرد ابو محمد هاشم بن حکم (در گذشته در سال 199 هجری قمری) و از معاصرين چند تن از مشاهير «معتزله» مانند ابو عثمان عمرو بن بحر جاحظ و ابو جعفر محمد بن عبد الله اسکافى و ابو الفضل جعفر بن حرب بوده و در نيمه اول قرن سوم هجرى مى زيسته است.[۱]
لقب
لقب ابو جعفر محمد بن خلیل سکاک، در بیشتر کتاب های قديم به تحريف، شکال، سکال، سکاک و شکاک ضبط شده، ولى در واقع اصل این واژه سکاک است و به معنای کسى است که کار او ساختن سکه يعنى گاو آهن باشد.[۲]
اعتقادات
این فرقه خداوند را به خودى خود عالم مى دانستند و وصف عالميت او را در وى از صفات ذاتى او مى شمردند. [۳]
آثار
از جمله تأليفات او کتاب «المعرفه» در باب استطاعت و کتابى در امامت و کتاب «التوحيد» بوده که در آن سکاک قايل به تشبيه شده است، و همچنین کتاب ديگرى در رد منکران امامت نوشته است.[۴]
پانویس
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی،مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات