ذی الحجه
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۰۸:۳۱، ۲۷ اکتبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
نام | ذی الحجه |
---|---|
نام کامل | ذیالحِجّة (ذیحجه) |
اعمال و آیینها | برگزاری مراسم حج |
دعاها | دعای عرفه |
احکام شرعی | قربانی در عید قربان |
از ماههای | حرام میباشد |
مناسبتها و وقایع | عید قربان• واقعه غدیر• شهادت امام باقر(ع)• امام جواد(ع) |
ماه ذیالحجه از جمله ماههای گرانقدر و عظیم الشأنی است که خداوند متعال آن را با بزرگترین اعیاد مسلمانان از جمله روز عرفه، عید قربان و عید غدیر و ولایت امیرالمؤمنین (ع) زینت بخشیده است. این ماه در بیان روایات، فرصتی جهت تزکیه و پلکانی برای رشد است تا جایی که اهلبیت عصمت و طهارت (ع) احادیثی در فضیلت آن به ویژه 10 روز ابتدایی این ماه نقل فرمودهاند؛ رسول خدا (ص) در اهمیت 10 روز ابتدایی ذیالحجه فرمود «مَا مِنْ أَیَّامٍ الْعَمَلُ الصَّالِحُ فِیهَا أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ أَیَّامِ الْعَشْرِ یَعْنِی عَشْرَ ذِی الْحِجَّة» یعنی اعمال صالحِ هیچ روزی به اندازه روزهای دهگانه یعنی 10 روز ابتدایی ذیالحجه نزد خداوند عز وجل محبوبتر نیست.» و در روایتی دیگر فرمود «مَا مِنْ أَیامٍ أَزکَی عِندَ الله تعالی وَ لاَ أعظَمَ أجراً مِن [فی] خَیرٍ مِنْ عَشْرَ اْلأضْحَی قِیلَ وَ لاَ الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللهِ، قَالَ وَ لاَ الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللهِ إلاَّ رَجُلٌ خَرَجَ بِمَالِهِ وَ بِنَفْسِهِ ثُمَّ لَمْ یرْجِعْ مِنْ ذَلِکَ بِشَیءٍ؛ پاکترین و پراجرترین روزها نزد خداوند، دهۀ اول ماه ذی حجه است. سؤال میشود آیا جهاد در راه خدا به پایۀ آن میرسد؟ میفرماید: خیر مگر اینکه شخصی به جان و مالش خارج شود و دیگر برنگردد.»
اعمال روز اول ذیالحجه
درباره روزه این روز وارد است که :
«كسى كه روز اول ذى حجه را روزه بگيرد، خداوند روزه هشتاد ماه را براى او مىنويسد».
و همچنین مستحب است در این روز نماز حضرت فاطمه زهرا(س) خوانده شود به این نحو که چهار ركعت نماز که در هر رکعت يك بار «حمد» و پنجاه بار«قل هو اللّه احد» باشد بخواند و بعد از نماز تسبيح حضرت زهرا (س) را گفته سپس بگوید :سُبْحانَ اللَّهِ ذِي الْعِزِّ الشّامِخِ الْمُنِيفِ، سُبْحانَ ذِي الْجَلالِ الْباذِخِ الْعَظِيمِ، سُبْحانَ ذِي الْمُلْكِ الْفاخِرِ الْقَدِيمِ، سُبْحانَ مَنْ يَرى أَثَرَ النَّمْلَةِ فِي الصَّفا، سُبْحانَ مَنْ يَرى وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَواءِ، سُبْحانَ مَنْ هُوَ هكَذا لا هكَذا غَيْرُهُ. [۱]
پانویس
- ↑ مصباح المتهجد: ۶۷۱