ابوعبدالله دینوری

نام	أبُو عبدالله مُحَمَّد بن عبد الْخَالِق الدینَوَرِی
نام‎های دیگر	ابوعبدالله دینوری
حیات	قرن چهارم هجری

أبُو عبدالله مُحَمَّد بن عبد الْخَالِق الدینَوَرِی از علمای برجسته اهل تصوف سنی در قرن چهارم هجری بود.

دیدگاه علما

ابوعبدالرحمن سلمی

او درباره دینوری چنین می‌گوید: او از اجلا و بزرگان مشایخ تصوف در مقامات عرفانی بود و دارای صفاتی همچون بلند همتی و تلاش در کسب معارف و بیانی روشن و فصیح در تبین علوم تصوف که به او مراجعه می کردند. او سالها با فقر همنشین بود و التزام به آداب تصوف داشت و در عین حال بر اهالی این طایفه محبت و عشق می ورزید .

زندگی

او سالها در وادی الْقرى (وادی القری به منطقه‌ای در حدود پنجاه فرسخی شمال غربی مدینه گفته می‌شد و در حقیقت دره ای طولانی و بزرگ بود که راه بازرگانی شام را به یمن وصل می‌کرد) ساکن بود. سپس به دینور (دینور جزء دشت های مرتفع استان کرمانشاه و جزء شهرستان صحنه است) بازگشت و در همانجا وفات یافت.

گفتار

انتخاب خدای متعال برای بنده خود با علم به بنده اش بهتر است از انتخاب بنده برای خودش با وجود نادانی از قضا و قدر پروردگارش است.

همنشینی افراد کم سن و سال و جوان با بزرگسالان باعث کسب تجربه موفقیت و زیرکی است و تمایل بزرگسالان برای همنشینی با کودکان ننگ و حماقت است.