اوزاعیه
اوزاعیه یکی از قدیمی ترین مذاهب مرتبط با فقه اهل حدیث است. ابن اثیر در اللباب فی تهذیب الانساب اَوْزَاعی را به فتح الف، سکون واو و فتح زاء ضبط کرده است.
موسس
موسس این مذهب شخصی به نام امام ابوعمرو و عبدالرحمن بن عمرو اوزاعى است که در سال 88 هجرى در بعلبک به دنیا آمد و در سال 158 هجری قمری در شهر بیروت درگذشت.[۱]
تاریخچه
اوزاعیه در زمان محمد بن احمد شمس‌الدین المقدسی در مسجد جامع دمشق مجلس داشته اند. اما شروع این مذهب از آندلس بوده است.[۲] [۳] [۴] [۵] عبدالقاهر بغدادی از اوزاعیه به عنوان یکی از فرقه های ناجیه نام می برد و می نویسد که اصحاب مالک بن انس و نیز شافعی و اوزاعی را باید از این جماعت بر شمرد.[۶]
عقاید
پیروان این مذهب از قیاس و رای بیزاری می جستند.[۷] و پیرو آرای اهل حدیث بودند.[۸] [۹] [۱۰] [۱۱]
سر انجام
نقل شده است که اوزاعی در زمان خود پیشوای شام بود و سپس مذهب فقهى او به اندلس راه یافت و پس از قرن دوم هجرى از میان رفت.[۱۲]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77
- ↑ ر.ک، مقدسی محمد،احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص153
- ↑ ر.ک، ابوریده عبدالهادی، الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام، ج1، ص388
- ↑ ر.ک، کرد علی محمد، خطط الشام، ج6، ص252
- ↑ ر.ک، بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 338
- ↑ بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص338
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77
- ↑ ر.ک، مقدسی محمد، احسن التقاسیم فی معرفة الاقالیم، ص153
- ↑ ر.ک. ابوریده عبدالهادی، الحضارة الاسلامیة فی القرن الرابع الهجری او عصر النهضة فی الاسلام، ج1، ص388
- ↑ ر.ک، کردعلی محمد، خطط الشام، ج6، ص252
- ↑ ر.ک، بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 338
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 77