محمد احمد سوسی

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۸ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'صدر ال' به 'صدرال')
محمد احمد السوسی
محمد احمد السوسی
نام محمد احمد السوسی
محل تولد مغرب،مکناس
دین اسلام

ابوالفتح محمد بن احمد السوسی (1868 - 18 ژوئیه 1950) عالم مسلمان مراکشی و فقیه مالکی، عالم عربی، اهل تفسیر و حدیث بود. او در مکناس متولد شد و اصالتاً از هشتوکا از جزولا بود. او به عنوان معلم نزدیک به شصت سال، و موقعیت های دستی که آخرین آن منطقه مکناس در سال 1928. او بود کتاب، از جمله نوشت کار تفسیر طولانی در و شرحی بر توضیح اصطلاح "حدیث " محمد بن عبدالقادر.

زندگی‌نامه

محمد بن احمد بن حاج مکی بن احمد بن علی در فتح سوسی در سال 1285 هجری قمری / 1868 در مکنس متولد شد که اصالتاً از هاتوچ از زوله بود. وی در مکنس نزد استاد قرآن محمّد بن عیاشی قرآن را آموخت و سپس قرآن را حفظ کرد . وی در صرف و نحو و صرف شناسی و تقریر و قافیه سرآمد بوده و از علمای فقه و اهل علوم تفسیر است. حدیث و اصطلاح آن، سیره پیامبر، دو اصل، زبان و بیان. وی نزدیک به شصت سال از سال 1311 هجری قمری / 93-1894م تا زمان مرگش به تدریس پرداخت و بیشتر تدریس او در زادگاهش مکنس بود و مرکز همتایانش در مسجد علمی یا مسجد کسری بود.
سپس به مسجد اعظم نقل مکان کرد و در آنجا به تدریس ادامه داد. او در دروس شبانه در مسجد اعظم به آثار حدیثی و سیره پیامبر صلی الله علیه و آله شرکت داشت و شنوندگان زیادی - غیر از طلاب - حضور داشتند. سپس آخرین چیزی که از این درس‌های شبانه خواند تفسیر قرآن بود و به آن ادامه داد تا به آخر رسید و به سوره معارج که رسید مرگش فرا رسید و 3 شوال 1369 هجری قمری درگذشت.

آثارعلمی

  • شرح موسع على القصیدة الهمزیة للبوصیری.
  • حاشیة على شرح أرجوزة مصطلح الحدیث لأبی أحمد الفاسی.
  • عون الموصوف بالجلالة، على ألفاظ خاتم الرسالة.
  • ختم المرشد المرشد المعین.
  • عون الطالب السائل، على فهم الأثرین المختوم بهما الشمائل.
  • ختم المختصر الخلیلی.
  • ختم الألفیة لابن مالک.

منابع

  1. "امحمد بن أحمد السوسی". مجلة دعوة الحق - 159 العدد. مؤرشف من الأصل فی 5 أبریل 2018. اطلع علیه بتاریخ 23 أکتوبر 2018.
  2. عادل نویهض (1983). معجم المفسرین من صدرالإسلام حتى العصر الحاضر. الجزء الثانی (الطبعة الثالثة). بیروت، لبنان: مؤسسة نویهض الثقافیة للتألیف والترجمة والنشر. صفحة 488.
  3. خیر الدین الزرکلی (2002). الأعلام. الجزء السادس. لبنان: دار العلم للملایین. صفحة 24.