احمد بن عبدالله الدوغان
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۸:۴۴، ۱۲ مارس ۲۰۲۲؛
احمد بن عبدالله الدوغان یا احمد بن عبدالله بن محمد الدوغان الاحسائی (۱۳۳۲-۱۴ ذوالحجه ۱۴۳۴) (۱۹۱۴ تا ۱۸ اکتبر ۲۰۱۳) فقیه شافعی و استاد علوم دینی در عربستان سعودی بود. او در الهفوف الاحساء به دنیا آمد و در خانواده ای مذهبی بزرگ شد. نزد علمای احساء درس خواند و به منظور کسب علم سفرهایی به حجاز انجام داد. وی از استادان برجسته مدرسه شافعیه در احساء و از علمای مکتب جدید در فقهه شافعی در سده های ۱۴ و ۱۵ ه.ق است و از علمای میانه رو روشنفکر در عربستان سعودی محسوب می شود. او یک مدرسه علمی دینی در الاحساء تأسیس کرد و مراکز علمی برای دانش آموزان مهاجر تأسیس کرد. او در سن ۱۰۰ سالگی در زادگاهش درگذشت.
تولد و خانواده
او احمد بن عبدالله بن محمد بن حسین الدوغان الاحسائی الخالدی است. او که در سال ۱۳۳۲ه/۱۹۱۴م در محله کوت از شهر الهفوف احساء به دنیا آمد، در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شد. پدربزرگش محمد و پدر پدربزرگش حسین نیز از علما بودند.
تحصیلات
او در کودکی قرآن را حفظ کرد و تخته کره را در فقه شفیع حفظ کرد، و ۳۰۰ خانه را از هزاره ابن مالک نجات داد. او می خواست علوم دینی و زبانی را در مورد علمای الاحساء مطالعه کند و از شیخ های آن در فرقه شفیع از جمله محمد بن حسین الارفاج، سپس احمد بن محمد علی العرفاج، عبدالعزیز بن صالح آلجی یاد بگیرد و پس از گذشت الجی، بر شاگردش محمد عبداللطیف تحصیل کرد. محمد یاسین الفدهانی، عبدالفتاح ابوشهدا، عبدالله ایرج الدین حسینی و دیگر علما در دمشق پس از آن به او اجازه داد.
بازنشستگی به هند سفر کرد و پنج سال در آنجا ماند و در آنجا کار پیدا نکرد و بازگشت. او ابتدا در رشته جوانان تحصیل می کرد. او در هند از شادترین خدای هند، در قرآن، علومش، انگویی ها و خوانش ها بهره مند شد. او سفرهای زیادی به حجاب انجام داد و برای دیدار عبدالله ایرج الدین و زوهیر الناصر در حلب به سوریه رفت.
فعالیت
او به مدت ۲۵ سال در مدرسه ابتدایی الاحسا تدریس کرد و برای تعداد زیادی از دانش آموزان علوم در الاحساء و خارج از کشور به تحصیل فقه شفیقی پرداخت که از همه مهم تر: پسرانش محمد، عبدالعزیز، ولید بن عبداللطیف الارفاج، برادرش احمد، عبداللطیف بن عبدالله السعید الارفاج، عبداللطیف بن محمد الارفاج، عبداللیح بن حسین الارفاج، عیسی بن عبدالعزیز ال خطیب، محمد بن عبدالله الجقیمان، محمد بن عبدالله الدوگان و لوئی بن عبدالله سید الحاشم و ماهر بن عبداللطیف بن عبداللطیف. الجعفري، محمد بن ابراهيم ابوعيسي امير و ديگران. ابراهیم خلیفه الحسای نیز حضور داشت.
او پس از بازنشستگی از مدارس منظم در الاحساء پس از نزدیک به ۲۵ سال، خود را وقف تدریس در سمینار خود کرد که اولین درس او در مسجد در محله کوت الحوف، الاحساء در سال ۱۹۷۵ بود. سپس مدرسه علمی مشروع در الاهسا تأسیس کرد و با همکاری محمد بن ابراهیم ال مبارک تألیف شد. او مدارس و انجمن های دانش آموزان را تأسیس کرد.
وفات
احمد الدوگان شامگاه شنبه ۱۴ اکتبر ۲۰۱۳ در زادگاهش الاهسا در سن ۱۰۰ سالگی درگذشت. او بعد از ظهر یکشنبه در مسجد الجبري نماز خواندند و سپس جسد خود را به گورستان کوت منتقل کردند. در سال ۲۰۱۷ شاگردش عبدالیله بن حسین الرفج کتابی با عنوان شیخ احمد بن عبدالله الدوگان، مدرسه بازسازی شده شفیع در الاحساء (رادمک 9789957234072) منتشر کرد. کتاب شیخ احمد بن عبدالله الدوگان نیز در چشم دوستدارانش در قالب کتاب الکترونیکی جمع آوری شده است.