فضائل ثقلین (کتاب)
| نام کتاب | فضائل الثقلین من کتاب توضیح الدلائل علی ترجیح الفضائل |
|---|---|
| نویسنده | شهاب‌الدین احمد بن جلال الدین حسینی شافعی ایجی |
| مصحح | حسین حسنی بیرجندی |
| زبان کتاب | عربی |
| سال نشر | 1427 ق/2006 م |
| ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، مرکز تحقیقات علمی |
| تیراژ | 1500 نسخه |
| نوبت چاپ | اول |
| قطع | وزیری |
| تعداد صفحات | 208 |
اهمیت اثر
کتاب فضائل الثقلین چهارمین کتاب از «سلسله فضائل اهل بیت عند اهل السنة» است و اولین بار به زینت چاپ آراسته گردیده و تاکنون چند نسخه خطی آن در کتابخانههای ایران و یمن و هند شناسایی شده است. در قرون گذشته، برخی نویسندگان در کتابهایشان به این اثر استناد نمودهاند ولی در قرون اخیر به خاطر نایاب بودن نسخ خطی آن، کمتر در دسترس محققان بوده است. گویا نویسنده قبل از این کتاب، شروع به نوشتن کتابی در فضایل خلفای راشدین می‌کند اما در حین تحقیق با کثرت آیات و احادیث و روایات در فضایل علی علیه‌السلام روبهرو میشود و تصمیم به نگارش کتاب حاضر میگیرد.
سرفصل موضوعات
این کتاب چنان که از نامش پیداست در فضایل «ثقلین» یعنی کتاب الله و اهل‌بیت می‌باشد.
قسمت اول
به فضایل سُور و آیات قرآن کریم اختصاص داشته و دارای سه باب می‌باشد:
باب اول
درباره فضیلتهایی است که درباره تمام قرآن ذکر شده است؛
باب دوم
درباره فضایل چندین آیه و حدود شصت سوره قرآن است؛
باب پایانی
درباره سور و آیاتی است که قرائت آنها در بعضی از نمازها تأکید شده است.
قسمت دوم
در 41 باب، فضیلتهای امام همام امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب «علیه‌السلام» را برشمرده است.
نخستین باب
درباره ولادت آن حضرت است.
دومین باب
درباره سور و آیاتی است که در شأن آن حضرت نازل شده است و این باب گستردهترین باب این قسمت می‌باشد. بابهای بعدی به احادیث و روایاتی اختصاص دارد که ویژگیهای ممتاز علی «علیه‌السلام» را در بین صحابه پیامبر صلی الله علیه وآله ذکر مینماید؛ و
قسمت سوم و پایانی کتاب
فضایل سایر اهل‌بیت علیهم‌السلام یعنی حضرت فاطمه علیهاالسلام و حسنین علیهماالسلام در سه باب آورده شده است.
پایان کتاب
فهرست آیات، احادیث و اشعار ذکر شده در کتاب را با دقت و نظم زیبایی ذکر نموده است. همچنین فهرست منابع و مآخذ 182 عنوان کتاب از امامیه و اهل سنت ارائه گردیده که نشاندهنده تلاش جدی محقق برای مستند نمودن این اثر تحقیقی می‌باشد.
مؤلف
این کتاب توسط شهاب‌الدین احمد بن جلال الدین حسینی شافعی ایجی از محققین اهل سنت است که در نیمه اول قرن نهم آن را نگاشته و مصحح آن حسین حسینی بیرجندی می‌باشد.
پانویس
برگرفته با تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی ، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 225، تهران، 1389 ش.