سانن قدوس (جعفر صادق)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۱ توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - '=پانویس=↵↵[[رده:' به '== پانویس == {{پانویس}} [[رده:')

جعفر صادق (متوفی 957 هجری قمری) معروف به سانن قدوس (در اندونزیایی: Sunan Kudus) رهبر دینی، فقیه و تاجر و یکی از برجسته ترین اولیای نه گانه در جزیره جاوه اندونزی است.[۱]

فعالیت

با ادغام ارزش‌های اسلامی با آداب و رسوم مذهبی هندو، به تقریب و تعریف اسلام به جامعه هندوهای جاوه کمک کرد. بسیاری از مردم جاوه تحت تاثیر روش‌های تبلیغی او قرار گرفتند و دین اسلام را پذیرفتند و برای حل مشکلات اجتماعی و اقتصادی خود نزد او می‌آمدند.[۲] او بنیانگذار مسجد منارات قدوس است که معماری هندو دارد. [۳]

نسب

جعفر الصادق بن عثمان حاجی بن علی المرتضی بن إبراهیم أسمورو بن جمال الدین الحسین بن أحمد بن عبدالله عظمة خان بن عبدالملک بن علوی عم الفقیه المقدم بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبیدالله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین بن علی بن أبی‌طالب و همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است .

وی بیست و سومین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است. [۴]

پانویس

  1. Kudus Kota Wali". Bappeda Kabupaten Kudus. مؤرشف من الأصل فی 11 دیسمبر 2020.
  2. Bekti Taufiq Ari Nugroho, Choeroni, M. Minanur Rohman (2020). "Recitation of the Succession of the Sunan Kudus in Cultural Da'wa". International Journal of Social Science and Religion (باللغة الإنجلیزیة). Vol. 1 no. 1. IJSSR. صفحات 69–79. ISSN 2723-5920. مؤرشف من الأصل فی 19 أکتوبر 2020.
  3. Marsono (2018). Dampak Pariwisata Religi Kawasan Masjid Sunan Kudus Terhadap Ekonomi, Lingkungan, Dan Sosial-Budaya (باللغة الإندونیسیة). Yogyakarta: Gadjah Mada University Press. ISBN 9786023861453.
  4. Afif, Muhammad (2017). "Pendidikan Tasawuf Multikultural dalam Perspektif Sunan Kudus dan Implikasinya pada Pendidikan Islam Nusantara". Esoterik: Jurnal Akhlak dan Tasawuf (باللغة الإندونیسیة). Vol. 3 no. 2. Kudus: Program Studi Tasawuf dan Psikoterapi, Fakultas Ushuluddin, Institut Agama Islam Negeri Kudus. صفحات 273–291. ISSN 2502-8847. مؤرشف من الأصل فی 15 أغسطس 2020.