بر من حکمرانی کن (فیلم)
بر من حکمرانی کن (انگلیسی: Reign Over Me) فیلمی در رابطه با حادثه 11 سپتامبر و محصول کشور آمریکا به کارگردانی مایک بایندر است که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد.
موضوع فیلم
«آلن جانسن» ظاهراً زندگی خوشبخت و راحتی با همسر و فرزندانش دارد. در حالی که احساس تنهایی می‌کند و کسی را ندارد که با او درددل کند. از سوی دیگر «چارلی فاینمن» نه شغلی دارد و نه خانواده‌ای. او در فاجعهٔ یازده سپتامبر ۲۰۰۱، همسر و سه دخترش را از دست داده و پس از آن از کارش استعفا داده و به تلخی خودش را از همه جدا کرده است[۱].
بازیگران
آدام سندلر دان چیدل جادا پینکت اسمیت لیو تایلر سافرون باروز دونالد ساترلند مایک بایندر بی جی نواک سیسیلی تایسون جان دی لانسی جاناتان بانکز تد ریمی ایمانی حکیم
نقد
فیلم سینمایی بر من حکمرانی کن (Reign Over Me)، درامی دست کم گرفته شده از مایک بایندر است که بازیگران شناخته شده‌ای را در گروه بازیگران خود دارد. دان چیدل که اخیرا به خاطر بازی خوبش در هتل روآندا (Hotel Rwanda) توانست نامزدی جایزه اسکار را به دست آورد و آدام سندلر، کمدینی که کم کم می‌خواست خودش را در نقش‌های جدی‌تر نیز امتحان کند. داستان فیلم از این قرار است که آلن جانسون دندان‌پزشکی سخت‌کوش و مردی خانواده دوست است که با هم‌اتاقی دوران دانشگاهش که پس از مرگ خانواده‌اش در حادثه ۱۱ سپتامبر در آستانه جنون است، دوباره روبرو می‌شود. با وجود ایده‌ای تکان‌دهنده، عجیب است که چطور این فیلم در چنین مقیاس گسترده‌ای نادیده گرفته شد.
آدام سندلر در این فیلم کاراکتر چارلی فاینمن را ایفا می‌کند؛ کسی که همسرش، سه تن از دخترانش و سگشان را هنگامی که هواپیمای آنها به منظور حمله به برج‌های مرکز تجارت جهانی مورد استفاده قرار گرفت، از دست داد. این نقش، کمدی ذاتی شخصیت سندلر را از او گرفت و هدفی جدی‌تر به آن داد. سندلر در این نقش به زیبایی نشان می‌دهد که چگونه تلفات و خسارات واقعی یک فقدان شوکه‌کننده به راحتی می‌تواند یک انسان عاقل را به مرز دیوانگی بکشاند. به همراه آلن، مخاطبان نیز آهسته فرا می‌گیرند که همدم و غمخوار داشتن در زندگی تا چه اندازه مهم است و شیوه رویارویی با مصیبت‌ها و فاجعه‌های اینچنینی چیست؟
نه سندلر و نه این فیلم، هیچکدام مورد توجه آکادمی اسکار قرار نگرفتند. پس از بر من حکمرانی کن، سندلر اکثرا از ژانر درام دوری جست و به ریشه‌های کمدی خودش و کمپانی تولیدی‌اش، هپی مدیسون بازگشت. سرنوشت سندلر به خوبی نشان می‌دهد که در سینمای هالیوود تبدیل شدن به بازیگری تک ژانری چقدر آسان است [۲].
فیلم‌هایی که تاکنون دربارهٔ حادثهٔ تروریستی یازده سپتامبر ۲۰۰۱ در نیویورک و واشنگتن ساخته شده، آثار نسبتاً ارزشمندی بوده‌اند. اما سلطه بر من به عنوان تازه‌ترین فیلم از مجموعه فیلم‌های «یازده سپتامبری» کار قابل دفاعی نیست. این فیلم می‌خواهد به پیامدهای حادثهٔ ۱۱ سپتامبر بپردازد. سازندگان فیلم قصد داشته‌اند به تماشاگر بگویند که به رغم سپری شدن شش سال از آن فاجعه، هنوز زخم‌های بسیاری هست که التیام نیافته. شکی نیست که این ایدهٔ قابل احترامی است و حتی ساختن فیلمی در این مورد بسیار ضروری به نظر می‌رسد. اما متأسفانه این ایدهٔ خوب و شایسته در مرحلهٔ اجرا به فیلم خوب و شایسته‌ای بدل نشده است. سلطه بر من این احساس را در تماشاگر ایجاد می‌کند که سازندگان فیلم از تراژدی ۱۱ سپتامبر برای تولید فیلمی ملودرام و اشک‌انگیز سوء استفاده کرده‌اند. حادثهٔ ۱۱ سپتامبر در قصهٔ فیلم جایگاه خاص و متمایزی ندارد به طوری که هر حادثه‌ای تراژیک دیگری می‌توانست جایگزین این حادثه شود[۳]