یوسف بن حسین رازی
ابویعقوب یوسف بن الحسین رازی از علمای اهل سنت و جماعت و از صوفیان برجسته در قرن سوم هجری بود[۱]. ذهبی او را به عنوان «امام عالم، شیخ صوفیه» توصیف کرده است [۲].ابوعبدالرحمن سلمی از او می‌گوید: «شیخ منطقه ری و کوه‌ها در زمان خود دوری کننده از مقام و تظاهر و عامل به اخلاص» [۳] بیشتر سفرها همراه ذوالنون المصری، قاسم جوعی احمد بن حنبل، احمد بن ابی الحواری، دهیم و ابوتراب عسکر نخشبی[۴]و در برخی از سفرها با ابوسعید الخراز همراه بود[۵]. وی در سال 304 هجری قمری درگذشت[۶].
گفتار
اگر می‌بینید که مریدان به امور پست اشتغال دارند بدانید که چیزی از آن حاصل نمی‌شود[۷].
اعجاب و بزرگ دانستن امور از فراموشی منت الهی بر سر بندگانش ایجاد می‌شود [۸].
روزگار به عنوان جهانگردی در سرزمین شام بودم که عصایی دیدم و روی آن نوشته شده بود به عنوان دوره گردی در کشور خدا قدم بزنید و بر خود گریه کنید با نور خدا در سرزمینش قدم بزن، بس است که با نور خدا برایتان چراغی باشد و این‌گونه شد که آن را در دست گرفتم[۹].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص151-156، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ المكتبة الإسلامية: سير أعلام النبلاء، تأليف: الذهبي، ج14
- ↑ طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص151-156، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ المكتبة الإسلامية: سير أعلام النبلاء، تأليف: الذهبي، ج14
- ↑ طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص151-156، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ همان جا
- ↑ طبقات الأولياء، تأليف: ابن الملقن، ج1، ص63
- ↑ صفوة الصفوة، تأليف: ابن الجوزي، ج4، ص102، دار المعرفة
- ↑ طبقات الحنابلة، تأليف: أبو الحسين ابن أبي يعلى، ج1، ص417، دار المعرفة