المستصفی من علم الأصول (کتاب)
المستصفیٰ من علم الأصول خلاصهٔ علم اصول از آثار محمد غزالی در علم اصول فقه و مهم‌ترین اثر در این دانش در میان مذاهب مختلف اهل‌سنت، به ویژه مذهب شافعی است. ایشان این کتاب را در سال‌های پایانی زندگی و پس از دوری گزیدنش از درس و بحث و گوشه‌نشینی مطلق نوشت و نوشتن این کتاب را دو سال پیش از مرگ و در ماه محرم الحرام ۵۰۳ به پایان رساند.
انگیزه کتابت
او در پایان عمر، که دوباره به تدریس روی آورد به درخواست شاگردان این کتاب را تالیف کرد[۱].
معرفی اجمالی
ایشان در دیباچهٔ این کتاب بر اهمیت دانش منطق تأکید می‌کند و آن را آغاز و نیز میزان دیگر دانش‌ها می‌شمارد. نیز دانش بی‌بهرگان از منطق را درخور اعتماد نمی‌داند. با این همه دانش‌ها را با نظر به منابع آنها به سه دسته تقسیم می‌کند: عقلی، نقلی و آمیخته‌ای از این دو.
پس از آن فقه را در دستهٔ سوم می‌نشاند و اشرف العلوم یا برترین دانش می‌داند. اگرچه به اصول پرداختن در میان فقیهان اهل‌سنت همچون همتایان شیعه نیست ولی این کتاب(مستصفیٰ)، هم مرجعیت‌اش را همچنان در میان ایشان نگاه داشته و هم در روزگار خود بر اصول فقه شیعه بی تأثیر نبوده‌است.
نشر
این کتاب توسط انتشارات مختلفی به چاپ رسیده است. ازجمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
منبع
زرین کوب، عبدالحسین؛ فرار از مدرسه، انتشارات امیر کبیر، هفتم، 1381، تهران- ایران، ص۱۸۰.