عبدالقادر العيدروس
عبدالقادر بن شیخ العیدروس (978 - 1038 هـ) مورخ و محققی که در میان پادشاهان و رؤسای جمهور اکثر کشورهای اسلامی از مقام و منزلت برخوردار بود. او به دنبال دستیابی به کتاب و تقاضای مفرط از کشورهای مختلف برای این موضوع بود و آثار فراوانی را که حاکی از دانش گسترده و خوش خطی و زیبایی بیان اوست، تألیف کرد، از جمله کتاب معروفش «تاریخ النور السافر»[۱].
نسب
عبدالقادر بن شیخ بن عبدالله بن شیخ بن عبدالله العیدروس بن أبی بکر السکران بن عبدالرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد‌الباقر بن علی زین‌العابدین بن الحسین السبط بن الإمام علی بن أبی‌طالب، والإمام علی زوج فاطمة بنت محمد(ص). او در سلسه نسبش بیست و شش نسل تا پیامبر اسلام فاصله دارد.
تولد و تربیت
وی در آستانه روز پنجشنبه بیستم ماه ربیع الاول سال 978 هجری قمری پس از هجرت پدرش از حضرموت در سال 958 هجری قمری در شهر احمدآباد کشور هند به دنیا آمد. مادر او زنی هندی و فرزند خاندان پادشاهی بود که به خاطر کارهای خیرخواهانه اش مشهور است. قرآن و مقداری از علوم را نزد عده ای از علما خواند و چندین متن را حفظ نمود و خرقه تصوف را پوشید و برای نشر علوم اقدام کرد. او به صوفیان علاقه داشت و اخبار آنها را دنبال می‌کرد. با اشتیاق و انصاف نسبت به آنها و گذشتگان ایشان و از بزرگان زمان در تصوف قضاوت می‌کرد.
اساتید
او به کسب علوم اهتمام ورزید و از جمعی از علما در علوم مختلف بهره برد از جمله[۲]:
پدرش شیخ بن عبیدالله العیدروس
حاتم بن أحمد الأهدل
برادرش عبیدالله بن شیخ العیدروس
عبدالملک بن عبدالسلام دعسین
درویش بن حسین الکشمیری
موسى بن جعفر الکشمیری
محمد بن حسن جشتی
آثار
از او آثار قلمی فراوانی به جا مانده که از آن میان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد[۳]:
«النور السافر عن أخبار القرن العاشر»
«تعریف الأحیاء بفضائل الإحیاء»
«الفتوحات القدسیة فی الخرقة العیدروسیة»
«الحدائق الخضرة فی سیرة النبی ﷺ وأصحابه العشرة»
«إتحاف الحضرة العزیزة بعیون السیرة الوجیزة»
«المنتخب المستصفى فی أخبار مولد المصطفى»
«الأنموذج اللطیف فی أهل بدر الشریف»
«الدر الثمین فی بیان المهم من علم الدین»
«المنهاج إلى معرفة المعراج»
«أسباب النجاة والنجاح فی أذکار المساء والصباح»
«الحواشی الرشیقة على العروة الوثیقة»
«عقد اللآل بفضائل الآل»
«خدمة السادة بنی علوی باختصار العقد النبوی»
«منح الباری بختم البخاری»
«الروض الفاخر فیمن اسمه عبدالقادر من أهل القرنین التاسع والعاشر»
«صدق الوفاء بحق الإخاء»
«بغیة المستفید فی شرح تحفة المرید»
«النفحة العنبریة فی شرح البیتین العدنیة»
«غایة القرب فی شرح نهایة الطلب»
«الزهر الباسم من روض الأستاذ حاتم»
«قرة العین فی مناقب عمر بن محمد باحسین»
«الروض الأریض والفیض المستفیض» دیوان شعر
درگذشت
وی در سال 1038 هجری قمری در احمدآباد وفات یافت و در همان‌جا به خاک سپرده شد. و قبر او زیارتگاه و از امکان متبرک و معروف احمد آباد محسوب می‌شود[۴].
پانویس
- ↑ الزرکلی, خیر الدین (أیار 2002 م). الأعلام - ج 4 (الطبعة الخامسة عشر). بیروت: دار العلم للملایین. صفحة 39
- ↑ الحبشی, عیدروس بن عمر (2009). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الثانی. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 1032 - 1034
- ↑ المشهور, عبدالرحمن بن محمد (1404 هـ). شمس الظهیرة. الجزء الأول. جدة، المملکة العربیة السعودیة: عالم المعرفة. صفحة 103
- ↑ المحبی, محمد أمین بن فضل الله (2006). خلاصة الأثر فی أعیان القرن الحادی عشر. الجزء الثانی. بیروت، لبنان: دار الکتب العلمیة. صفحة 427