عبدالغفار عزیز
الگو:جعبه اطلاعات اشخاص عبدالغفار عزیز نایب امیر جماعت اسلامی پاکستان بود. او به زبان فارسی تسلط کامل داشت و نقش موثری برای هماهنگی حضور رهبران جماعت اسلامی در کنفراس‌های وحدت مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی ایفا می‌کرد.
زندگی‌نامه
عبدالغفار عزیز در سال 1962 به دنیا آمد. وی از خانواده ای با تحصیلات عالی، ثروتمند و مذهبی بود و پس از فارغ‌التحصیلی به جماعت اسلامی پیوست و پس از مدتی به سمت معاون وزیر امور خارجه و سپس مدیر امور خارجه منصوب شد[۱].
وی تحصیلات عالی خود را در رشته‌های شریعت و زبان و ادبیات عرب از لیبی دریافت کرد.
او مطالعه و نگاه عمیق به تحولات جهان اسلام داشت و مقالات فراوانی راجع به تحولات جهان اسلام و نهضت‌های اسلامی در جهان در ماهنامه ترجمان الاسلام منتشر کرد.
او تسلط کامل به زبان‌های عربی و فارسی داشت و زیرنظر خود یک بولتن خبری درخصوص اخبار جماعت اسلامی به زبان فارسی منتشر می‌کرد و مسئولیت مؤسسه دارالعروبه که در منصوره لاهور واقع است را بر عهده داشت. همچنین چندین کتاب سید ابوالاعلی مودودی را به فارسی ترجمه نمود که ترجمه فارسی دوره کامل تفسیر القرآن به نام تفهیم القرآن به زبان فارسی مورد استقبال قرار گرفت.
حمایت از جنبش‌های اسلامی
او نویسنده و سخنوری پرکار بود. وی روابط نزدیکی با رهبران و نمایندگان جنبش‌های اسلامی در سراسر جهان داشت. مسلمانان در هر کشوری مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند، درباره آن موضوع مطالبی می‌نوشت. عبدالغفار عزیز درباره مسلمانان کشورهای سوریه، مصر، لیبی، سودان، فلسطین، افغانستان، کشمیر در ماهنامه ترجمان القرآن لاهور مطالب بسیار مؤثری در مورد وضعیت مسلمانان و جنبش‌های اسلامی در این کشورها می‌نوشت و تمام تلاش خود را برای بیداری وجدان بشری در مورد ظلم به مسلمانان به‌کار می‌گرفت [۲]. او سخنگوی بى‌باک جنبش استقلال فلسطین و کشمیر بود.
ارتباط با مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
عبدالغفار عزیز هماهنگی لازم برای حضور رهبران جماعت اسلامی از جمله امیر جماعت اسلامی در کنفرانس‌های وحدت که توسط مجمع تقریب در تهران برگزار می‌شد انجام می‌داد و خود چندین بار در کنفرانس‌های وحدت تهران حضور یافت.
وی نقش فعالی در دعوت از دبیر‌کل‌های سابق مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی محمد‌علی تسخیری و محسن اراکی برای سفر به پاکستان را ایفاء کرد.[۳].
درگذشت
او مردی بسیار باتقوا بود در حالی که خانواده‌ای ثروتمند داشت ولی بسیار ساده زندگی می‌کرد. او بعد از یک سال جنگیدن با بیماری سرطان در سال 2020م، سن 58 سالگی در لاهور درگذشت [۴].