مذهب مالکی

مذهب مالکی یکی از مذاهب چهارگانه فقهی اهل سنت است. مؤسس این مذهب، مالک بن اَنَس از طبقه سوم فقیهان تابعی مدینه است. او حدود سالهای ۹۰ تا ۹۷ متولد شد، و بنابر قولى در سال ۱۷۹ هجرى وفات کرد.

نام	مالک بن انس
زاده	مدینه، حدود سالهای ۹۰ تا ۹۷ق.
شناخته شده	امام مذهب مالکی‌ها
درگذشت	بنابر نقلی، در سال ۱۷۹ق.
محل دفن	مدینه، قبرستان بقیع

مذهب مالکی

مذهب مالکی یکی از مذاهب چهارگانه فقهی اهل سنت است. مؤسس این مذهب، مالک بن اَنَس از طبقه سوم فقیهان تابعی مدینه است. او حدود سالهای ۹۰ تا ۹۷ متولد شد، و بنابر قولى در سال ۱۷۹ هجرى وفات کرد. مالک از عباسیان ناراضی بوده، و همین ناخشنودی او سبب گرایش امویان اندلس به او گشت.

مالک بن انس

اساتید:

در زمان مالک بن انس مکتب امام صادق (ع) مملو از علما بود و افراد از گوشه و کنار جهان اسلام خود را بـه ایشان رسانده و براى ملاقات با ایشان ساعت‌شمارى مى کردند، و مالک نیز براى مدت زمانى به مدرسه ایشان پیوسته و حدیث دریافت کرد، ولذا امام صادق از اساتید مالک است. مالک پس از آن از اساتید دیگرى مانند: عامر بن عبداللّه بن زبیر بن العوام، زید بن اسلم، سعید مقبرى، ابو حازم، صفوان بن سلیم و دیگران استفاده نمود. همچنین مالک براى فراگیرى علم ملازم اشخاصی مانند ربیعه بن فروخ، ابن شهاب زهری، نافع مولی عبدالله بن عمر ابن هرمز و ابوالزناد، وهب بن هرمز، ربیعة الراى بود.

آثار:

اثر مهم فقهی مالک کتاب «الموطَّاء» است که به درخواست منصور دوانقی به نگارش آن پرداخت. اثر دیگر او «رساله الی الرشید» است.

دیدگاه‌های مالک:

مالک بن انس معتقد بود ظاهر قرآن بر سنت مقدم است. وی همچنین به قدیم بودن قرآن اذعان داشت و جبری مسلک بود. مالک طعن بر اصحاب رسول خدا (ص) را زشت شمرده و آن را جرم بزرگ می‌شمرد. او نظام «استخلاف» را صحیح مى‌دانست.

منابع فقهی

کتاب، سنت، فتاوی صحابه، اجماع، قیاس، استحسان، مصالح مرسله، استصحاب و عمل اهل مدینه جزو منابع استنباط دین در مذهب مالکی می‌باشد.

محل سکونت مالکی‌ها

مذهب مالکی امروزه در قسمت‌های شمالی آفریقا، الجزایر، تونس، و در قسمت‌های کوهستانی مصر، سودان، کویت، قطر، بحرین جمعیت بیشتری دارد و در فلسطین و عربستان - هم به ویژه منطقه احساء - به صورت محدودتر ادامه حیات می‌دهد. مالکی‌ها در عقاید کلامی پیرو اشعریه هستند.

اصحاب حدیث

اصحاب حدیث، اهل حجاز بوده و پیروان مالک بن انس، محمد بن ادریس شافعی، سفیان ثوری، احمد بن حنبل و داوود بن علی اصفهانی‌اند. اصحاب حدیث، اهتمام در بدست آوردن احادیث و نقل آنها داشته و بنای احکام را بر نصوص دینی گذارده‌اند. آنها تا زمانی که خبر و یا اثری وجود دارد، هیچ نوع قیاسی را به کار نمی‌برند.

منابع مقاله

ره توشه حج، جمعی از نویسندگان، نشر مشعر. سایت Mazaheb Eslam. فقه تطبیقی مذاهب پنج گانه جعفری، حنفی، شافعی، مالکی، حنبلی، از محمد جواد مغنیه. چهار امام اهل سنت و جماعت، محمد رئوف توکلی.

منابع

دانشنامه اسلامی نقل از سایت رحما