جلالیه
جلالیه ظاهرا «صوفیه» منتسب به جلال‌الدین محمد بلخی (مولوی) صاحب کتاب مثنوی یا به نوه او جلال‌الدین فریدون مشهور به عارف است که پس از بهاءالدین ولد فرزند مولانا جلال‌الدین، بر مسند قطبیت نشست. و یا شاید این «جلالیه» فرقه‌ای از دراویش خاکسار باشند. [۱] [۲] در برخی دیگر از منابع نیز نوشته‌اند که جلالیه از صوفیه‌اند و مقصود همان فرقه مولویه منسوب به جلال‌الدین مولوی رومی است و گویا ابن بطوطه جمعی از آنان را دیده است. [۳]