عبد الحمید بن بادیس
عبدالحمید بن مصطفی بن مکی بن بادیس از اهالی قسنطینه الجزایر بود که در 13 سالگی قرآن را حفظ کرد. او از
دانشآموختگان دانشگاه زیتونه در تونس و از شاگردان محمد طاهر بن عاشور بود . در سال 1913 به حج رفته و در آنجا
با محمد بشیر ابراهیمی که در مدینه درس می‌خواند آشنا شد . بن بادیس مدتی در مدینه اقامت کرد و در راه بازگشت به
سوریه، لبنان و مصر سفر کرده با بسیاری از شخصیت‌های علمی و دینی آشنا شد.
محمد بشیر ابراهیمی او را امام سلفیه در الجزایر معرفی می‌کند که مجلاتی مثل "الشهاب" و "مرآه الاصلاح" را در این
کشور پایه‌گذاری کرد او اولین مؤسس باشگاه‌های علمی و ادبی و جمعیت‌های آموزشی و تربیتی در الجزایر است. بن بادیس با بسیاری از شیوخ اهل تصوف رابطه داشت. خودش هم در ابتدا از گرایش‌های صوفیانه برخوردار بود ولی در ادامۀ راه پس از تأسیس جمعیت العلمای الجزایر برعلیه فرق صوفی فتاوای تکفیری صادر کرد . بن بادیس از نظر علمی یکی از
برجسته‌ترین شخصیهای الجزایری در دوران اخیر است.
| نام | عبدالحمید بن مصطفی بن مکی بن بادیس |
|---|---|
| نامهای دیگر | بن_بادیس
عبدالحمید_بن_بادیس |
| متولد | 1889 م |
| محل تولد | قسطنطنیه / الجزائر |
| رحلت | 1940 م |
| اساتید | محد طاهر بن عاشور |